از دست دادن یکی از عزیزان، اخراج شدن از شغل، طلاق و سایر شرایط دشوار می تواند فرد را به سمت احساس غمگینی، تنهایی و ترس سوق دهد. این احساسات واکنش های طبیعی به عوامل استرس زای زندگی هستند. اکثر مردم گاهی اوقات احساس ضعف و غمگینی می کنند. با این حال، در مورد افرادی که افسردگی به عنوان یک اختلال روانپزشکی تشخیص داده می شود، تظاهرات بدخلقی بسیار شدیدتر است و تمایل به تداوم دارند.
افسردگی در زنان بیشتر از مردان رخ می دهد. برخی از تفاوت‌ها در نحوه نشان دادن خلق افسرده بر اساس جنسیت و سن یافت شده است.
انواع مختلفی از اختلالات افسردگی وجود دارد و در حالی که شباهت های زیادی بین آنها وجود دارد، هر اختلال افسردگی مجموعه ای از علائم منحصر به فرد خود را دارد.
شایع ترین شکل تشخیص داده شده افسردگی، اختلال افسردگی اساسی (MDD) است . در سال 2017، حدود 17.3 میلیون 18 سال یا بیشتر در ایالات متحده حداقل یک دوره افسردگی اساسی را در سال گذشته تجربه کرده اند که 6.7 درصد از کل بزرگسالان آمریکایی را تشکیل می دهد. افسردگی عامل اصلی ناتوانی در ایالات متحده در بین افراد 15 تا 44 ساله است. 2
افسردگی اساسی با داشتن حداقل پنج نه علامت رایج مشخص می شود. یکی از علائم باید یا احساس غم و اندوه شدید یا از دست دادن علاقه و لذت در بیشتر فعالیت های معمول باشد.
سایر علائم مرتبط با افسردگی اساسی عبارتند از:
علائم باید برای دو هفته یا بیشتر باقی بمانند و نشان دهنده تغییر قابل توجهی نسبت به عملکرد قبلی هستند. عملکرد اجتماعی، شغلی، آموزشی یا سایر عملکردهای مهم تحت تأثیر اختلال افسردگی اساسی است. به عنوان مثال، فرد ممکن است شروع به غیبت از کار یا مدرسه کند، یا از رفتن به کلاس ها یا فعالیت های اجتماعی معمول خود دست بکشد.
حدود 60 درصد از افرادی که داروهای افسردگی را شروع می کنند، باید قبل از از بین رفتن علائمشان، بیش از یک دارو را امتحان کنند (NAMI.org) . انواع مختلف درمان افسردگی را بررسی کنید.
روانپزشکان و روانشناسان کلینیک مایو در مراقبت بالینی از بیماری های روانی در افراد در هر سنی پیشرو هستند. آنها از طریق تیمی از متخصصان، که ممکن است شامل روانپزشکان، روانشناسان، پرستاران، مددکاران اجتماعی، فیزیوتراپیست ها، کاردرمانگر و غیره باشند، مراقبت های خود را بر اساس نیازهای دقیق شما انجام می دهند.
بخش روانپزشکی و روانشناسی کلینیک مایو در تیم های پزشکی و جراحی در سراسر کلینیک مایو ادغام شده است. متخصصان می‌توانند مراقبت‌های تخصصی را برای پیچیده‌ترین شرایط روانپزشکی ارائه دهند، در حالی که اطمینان حاصل می‌کنند که هر گونه بیماری همراه پزشکی توسط متخصصان در سطح جهانی درمان می‌شود.
ما به عنوان یکی از بزرگترین گروه های درمان روانپزشکی در ایالات متحده، تقریباً در همه جنبه های پزشکی روانپزشکی، از جمله شرایط رایج، پیچیده و نادر، تخصص داریم. نزدیک به 150 روانپزشک و روانشناس ما توسط صدها پرسنل بهداشتی متحد پشتیبانی می شوند، بنابراین ما می توانیم مراقبت های خود را مطابق با نیازهای شما انجام دهیم.
کلینیک مایو به شما ارائه می دهد:
رویکرد سلامت رفتاری یکپارچه مایو کلینیک یک مدل ارائه مراقبت های بهداشتی نوآورانه است که مراقبت های اولیه و بخش روانپزشکی و روانشناسی را در محیط مراقبت های اولیه ادغام می کند.
متخصصان بهداشت رفتاری در کنار تیم های مراقبت های اولیه، پزشکی خانواده و کودکان کار می کنند. اهداف این مدل ارائه خدمات بهداشتی رفتاری مقرون به صرفه، قابل دسترس و مبتنی بر شواهد به بیماران در سراسر کلینیک مایو است.
روانپزشکان و روانشناسان کلینیک مایو بخشی از تیم مراقبت از بیماران مایو می شوند که علاوه بر مشکلات یا بیماری های پزشکی دیگر دارای اختلالات روانپزشکی هستند. این بخش با سایر برنامه ها و خدمات در کلینیک مایو همکاری نزدیک دارد، مانند:
درمان روانکاوانه بر این ایده استوار است که مردم اغلب با خواسته ها و خواسته های ناشناخته ای که از ناخودآگاه فرد سرچشمه می گیرند، برانگیخته می شوند. اینها را می توان از طریق رابطه بین بیمار و تحلیلگر شناسایی کرد. روانکاوان با گوش دادن به داستان‌ها، خیال‌پردازی‌ها و رویاهای بیماران، و همچنین تشخیص نحوه تعامل بیماران با دیگران، چشم‌انداز منحصربه‌فردی را ارائه می‌کنند که ممکن است دوستان و بستگان قادر به دیدن آن نباشند. تحلیلگر همچنین به راه هایی که این الگوها بین بیمار و تحلیلگر رخ می دهد گوش می دهد. آنچه خارج از آگاهی بیمار است «انتقال» و خارج از آگاهی تحلیلگر «مقابل انتقال» نامیده می شود. صحبت با یک روانکاو آموزش دیده به شناسایی الگوها و رفتارهای مشکل ساز اساسی کمک می کند. با تجزیه و تحلیل انتقال و انتقال متقابل، تحلیلگر و بیمار می توانند مسیرهایی به سوی آزادی عاطفی لازم برای ایجاد تغییرات اساسی و پایدار و التیام آسیب های گذشته را کشف کنند. به طور معمول، روانکاوی شامل بیمار چندین بار در هفته می شود و تا حد امکان آزادانه و آزادانه ارتباط برقرار می کند. در حالی که جلسات مکرر تر درمان را عمیق تر و تشدید می کند، تعداد جلسات بین بیمار و تحلیلگر تعیین می شود. کاناپه ای که تا این حد با تصویر عمومی روانکاوی در هم آمیخته شده است، دیگر مورد نیاز نیست. در حالی که بسیاری از تحلیلگران و بیماران متوجه می شوند که کاناپه مفید است و به بیماران کمک می کند تا استراحت کنند و بازتر باشند، دیگران احساس می کنند آرایش چهره به چهره برای آنها بهتر عمل می کند. درباره روان درمانی روانکاوی کهگاهی اوقات روان درمانی روان پویشی نیز نامیده می شود، این روش درمانی مبتنی بر نظریه و تکنیک روانکاوی است. تفاوت اصلی این است که بیمار و تحلیلگر کمتر ملاقات می کنند، گاهی اوقات فقط یک بار در هفته. همانند روانکاوی، دفعات جلسات را می توان بر اساس نیازهای بیمار تنظیم کرد. تفاوت دیگر این است که بیمار معمولاً به جای اینکه روی کاناپه در حالی که درمانگر دور از دید باشد، به صورت عمودی و روبروی درمانگر می نشیند. به غیر از این تفاوت ها، روان درمانی روانکاوانه در استفاده از تداعی آزاد، اهمیتی که به ناخودآگاه داده می شود و محوریت رابطه بیمار و درمانگر بسیار شبیه به تحلیل است. درباره روانکاوی کاربردیروانکاوی کاربردی روش استفاده از نظریه ها و روش های روانکاوی برای توضیح پدیده های اجتماعی، فرهنگی و سیاسی را توصیف می کند و از زمانی که روانکاوی برای اولین بار شروع شد ادامه داشته است. روانکاوی کاربردی با استفاده از اصول روانکاوی برای درک جهان، جستجوی معنا و انگیزه را خارج از دفتر درمانگر می برد. روانکاوان به عنوان مشاور در محیط های اجتماعی مانند مدارس، مشاغل و شرکت ها کار می کنند. درباره روانکاوی اعصابارتباط بین علوم اعصاب و روانکاوی به زیگموند فروید برمی گردد که با آموزش یک عصب شناس و متخصص اعصاب بود. این علاقه فروید به عملکرد مغز و ذهن بود که منجر به توسعه نظریه روانکاوی شد. |
روانشناسان فرآیندها و رفتارهای شناختی، عاطفی و اجتماعی را با مشاهده، تفسیر و ثبت نحوه ارتباط افراد با یکدیگر و محیطشان مطالعه می کنند. آنها از یافته های خود برای کمک به بهبود فرآیندها و رفتارها استفاده می کنند. روانشناسان ایرانی به دنبال درک و توضیح افکار، عواطف، احساسات و رفتار هستند. آنها از تکنیک هایی مانند مشاهده، ارزیابی و آزمایش برای ایجاد نظریه هایی در مورد باورها و احساساتی که بر افراد تأثیر می گذارد استفاده می کنند.
روانشناسان ایرانی اغلب از طریق آزمایشات آزمایشگاهی کنترل شده، روانکاوی یا روان درمانی، اطلاعات جمع آوری و رفتار را ارزیابی می کنند. آنها همچنین ممکن است تست های شخصیت، عملکرد، استعداد یا هوش را انجام دهند. آنها به دنبال الگوهای رفتاری یا روابط بین رویدادها هستند و از این اطلاعات هنگام آزمایش نظریه ها در تحقیقات خود یا هنگام درمان بیماران استفاده می کنند.
چرا باید به یک روانشناس ایرانی مراجعه کنم ؟
دلایل زیادی وجود دارد که چرا ممکن است به یک روانشناس فارسی مراجعه کنید. به عنوان مثال، شما ممکن است دچار اضطراب، افسردگی، رویدادهای استرس زا در زندگی، مشکلات زناشویی و خانوادگی یا هر مشکل دیگر در سلامت روان باشید. شما حتی ممکن است ندانید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، اما فقط احساس کنید که "درست" نبوده اید یا زندگی شما دشوارتر شده است. یک روانشناس ایرانی آموزش دیده است تا ارزیابی دقیقی از سلامت روان شما انجام دهد و تشخیص دهد که چه اتفاقی برای شما می افتد. اگر در مدرسه با مشکلاتی مانند تلاش برای توجه یا حفظ تمرکز خود مواجه هستید، ممکن است به یک عصب روانشناس بالینی مراجعه کنید که با تهیه یک برنامه درمانی فردی برای شما کمک کند.
تست روانشناسی چیست؟
تست روان‌شناختی که روان‌سنجی نیز نامیده می‌شود، استفاده منظم از آزمون‌ها برای تعیین کمیت رفتار، توانایی‌ها و مشکلات روانی و پیش‌بینی عملکرد روان‌شناختی است.
تست روانشناسی می تواند به طیف وسیعی از سوالات پاسخ دهد. برای مثال، یک کارفرمای آینده نگر ممکن است داوطلبان آزمون روانشناس را به عنوان بخشی از فرآیند استخدام استخدام کند تا مشخص کند که آنها در یک زمینه خاص چه مهارت هایی دارند یا می توانند کودکان با نیازهای یادگیری خاص، افراد مبتلا به آسیب های مغزی، یا بزرگسالان مسن را که مشکلات حافظه کاهش یافته را تجربه می کنند، ارزیابی کنند. یک روانشناس ایرانی ممکن است به آزمایش یک فرد کمک کند تا قضاوت کند که آیا آنها صلاحیت اداره امور خود را دارند یا خیر.
تفاوت روانشناسان و روانپزشکان
روانپزشکان و روانشناسان انواع مختلفی از پزشکان هستند که برای کمک به شما در مقابله با مسائل مربوط به سلامت روان آموزش دیده اند. هم روانپزشک و هم روانشناس برای حل مشکلات شما حاضرند. هدف آنها این است که ابزاری برای مدیریت مسائل زندگی روزمره در اختیار شما قرار دهند. روانشناسان پارسی دارای مدرک دکترا در رشته روانشناسی هستند که مطالعه ذهن و رفتار انسان است. آنها پزشک پزشکی نیستند. روانشناس ایرانی می تواند دکترای فلسفه یا روانشناسی روانشناسی بالینی یا مشاوره داشته باشد. به طور معمول، آنها یک یا دو سال کارآموزی می کنند. بر خلاف روانپزشکان، روانشناسان در ارائه تست های روانشناسی مانند تست های هوش، تست های نگرش، تست های پیشرفت یا مشاهده مستقیم و تست های شخصیتی آموزش دیده اند.
به طور کلی، یک کودک نباید تشخیص اختلال کمبود توجه/بیش فعالی را دریافت کند، مگر اینکه علائم اصلی ADHD در اوایل زندگی - قبل از 12 سالگی - شروع شود و مشکلات قابل توجهی را در خانه و مدرسه به طور مداوم ایجاد کند.
آزمایش خاصی برای ADHD وجود ندارد ، اما تشخیص احتمالاً شامل موارد زیر است:
اگرچه گاهی اوقات علائم ADHD می تواند در کودکان پیش دبستانی یا حتی کودکان کوچکتر ظاهر شود، تشخیص این اختلال در کودکان بسیار کوچک دشوار است. این به این دلیل است که مشکلات رشدی مانند تاخیر زبان را می توان با ADHD اشتباه گرفت .
بنابراین، کودکانی که در سنین پیش دبستانی یا کمتر مشکوک به ADHD هستند، بیشتر به ارزیابی توسط یک متخصص، مانند روانشناس یا روانپزشک، آسیب شناس گفتار، یا متخصص اطفال نیاز دارند.
تعدادی از شرایط پزشکی یا درمان آنها ممکن است علائم و نشانه هایی مشابه علائم ADHD ایجاد کند . مثالها عبارتند از:
درمان های استاندارد ADHD در کودکان شامل داروها، رفتار درمانی، مشاوره و خدمات آموزشی است. این درمان ها می توانند بسیاری از علائم ADHD را تسکین دهند ، اما آن را درمان نمی کنند. ممکن است مدتی طول بکشد تا مشخص شود چه چیزی برای فرزند شما بهتر است.
در حال حاضر، داروهای محرک (محرک‌های روانی) رایج‌ترین داروهایی هستند که برای ADHD تجویز می‌شوند . به نظر می رسد محرک ها سطوح مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی را تقویت و متعادل می کنند. این داروها به بهبود علائم و نشانه‌های بی‌توجهی و بیش‌فعالی کمک می‌کنند - گاهی اوقات به طور موثر در مدت زمان کوتاهی.
مثالها عبارتند از:
داروهای محرک در اشکال کوتاه اثر و طولانی اثر در دسترس هستند. یک چسب طولانی اثر متیل فنیدات (Daytrana) موجود است که می توان آن را روی لگن قرار داد.
دوز مناسب از کودکی به کودک دیگر متفاوت است، بنابراین یافتن دوز صحیح ممکن است کمی طول بکشد. و در صورت بروز عوارض جانبی قابل توجه یا در زمان بلوغ کودک، ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشد. از پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی محرک ها بپرسید.
برخی تحقیقات نشان می دهد که استفاده از داروهای محرک ADHD با مشکلات قلبی خاص ممکن است نگران کننده باشد و خطر برخی علائم روانپزشکی ممکن است هنگام استفاده از داروهای محرک افزایش یابد.