آیا نوجوان شما ساکت به نظر می رسد؟
آیا آنها به مهمانی ها و مهمانی های خواب دعوت می شوند، اما معمولاً نمی خواهند بروند؟
آیا آنها چند دوست صمیمی دارند، اما از فراتر رفتن از آن گروه محدود و آشنایی با افراد جدید سرباز می زنند؟
لزوماً برای نوجوانان کمی خجالتی غیرعادی نیست. از این گذشته، آنها تغییرات زیادی را تجربه می کنند که گاهی اوقات احساس ناخوشایندی در آنها ایجاد می کند.
اما اگر رفتار نوجوان شما از کمرویی عادی فراتر رفته باشد چه؟ اگر آنقدر خجالتی باشند که عذابشان دهد چه؟ اگر حتی تا آنجا پیش بروند که برای خانه نشینی و مدرسه نرفتن بهانه بیاورند چه؟
طبیعی است که می خواهید کمک کنید. آیا تا به حال به این فکر کرده اید که آیا نوجوان درمانی ممکن است گزینه ای برای کمک به نوجوان خجالتی شما در ایجاد عزت نفس باشد؟
خجالتی بودن می تواند منجر به مشکلات مختلفی برای کودکان شود، مانند عقب افتادن از مدرسه وقتی جرات صحبت با معلم برای پرسیدن سوال را ندارند. یک نوجوان خجالتی دردناک زمانی که یاد بگیرد بر این مشکلات غلبه کند می تواند از مزایای ماندگار بهره مند شود.
ایجاد عزت نفس بستگی زیادی به آموزش مثبت اندیشی در مورد خود دارد. راه هایی که نوجوان درمانی به این امر دست می یابد عبارتند از:
یک درمانگر خوب به نوجوان شما فرصت می دهد تا خود را بشناسد. آنها به آنها کمک می کنند تا خودگویی منفی خود، تجربیات گذشته که منجر به این باورها شده است و نحوه مبارزه با آنها را شناسایی کنند. از آنجا، نوجوان شما می تواند ابزارهایی را بیاموزد تا نحوه نگرش خود را بهبود بخشد.
بهبود دیدگاه آنها نسبت به خود شامل ایجاد شفقت به خود است . درمانگر می تواند آنها را راهنمایی کند تا با همان مهربانی که به دیگران ارائه می دهند با خود رفتار کنند. باز کردن همدلی با خود به نوجوان شما این فرصت را می دهد تا درک بهتری از خود و مسائلی که با آنها دست و پنجه نرم می کند به دست آورد.
جدای از مبارزه با افکار منفی، یک درمانگر همچنین به نوجوان شما می آموزد که خودگویی منفی را به تأییدهای مثبت در مورد خود تبدیل کند. توانمندسازی نوجوان خود برای ایجاد تغییرات مثبت در الگوهای فکری خود به آنها کمک می کند تا از افکار و احساسات خود اطمینان داشته باشند و از آنها لذت ببرند.
یک درمانگر نوجوان شما را تشویق می کند تا در فعالیت هایی شرکت کند که می تواند به تعامل با همسالان کمک کند و اعتماد به نفس و شایستگی را افزایش دهد. تمرین مهارت های آموخته شده و الگوهای رفتاری، نه تنها در همراهی درمانگر، بلکه والدین آنها نیز ضروری است. (شاید بتوانید یک بازدید گروهی از مکانی مانند کمپ فناوری نوجوانان هیوستون یا یکی از چندین اتاق فرار برای تمرین مهارت های اجتماعی برنامه ریزی کنید.)
از آنجایی که درمانگر به نوجوان شما کمک می کند نه تنها نقاط ضعف خود را بپذیرد، بلکه نقاط قوت واقعی آنها را نیز ببیند، آنها احساس قوی تری از خود پیدا می کنند و در آنچه می توانند به دست آورند، احساس موفقیت می کنند. دریافت تمجید از دیگران - درمانگر و والدین آنها - به آنها اجازه می دهد از این دستاوردها لذت ببرند. در واقع، آنها یاد می گیرند که به آنچه هستند افتخار کنند.
مواجهه درمانی – نوجوان به تدریج با موقعیت هایی که از آنها می ترسد مواجه می شود. اول، کمتر ترسناک ترین ها، سپس با تسلط بر هر سطح، سخت تر و بیشتر. مواجهه درمانی شامل آموزش مهارت های اجتماعی، تمرین آن مهارت ها و تمرین آن ها در موقعیت های زندگی واقعی است.
درمان شناختی رفتاری (CBT) - نوجوان یاد می گیرد که نحوه تفکر خود را در مورد موقعیت هایی که از آنها می ترسد بررسی کند و افکار منفی را به افکار مثبت تبدیل کند. با مسلح شدن به آن افکار جدید، آنها با درمانگر یا سایر اعضای گروه، موقعیت های خاص را تمرین می کنند. پس از آن، آنها تشویق می شوند تا با استفاده از مهارت های مقابله ای که به تازگی آموخته اند، با این موقعیت ها در محیط های زندگی واقعی روبرو شوند. CBT همچنین ممکن است شامل آموزش تمدد اعصاب باشد تا به آنها کمک کند هنگام مواجهه با موقعیت های ترسناک آرام بمانند.همه روابط نزدیک فراز و نشیب های خود را دارند. فشارهای زیادی بر زندگی و زمان ما وجود دارد - از خانواده گرفته تا امور مالی، از فرزندان گرفته تا ارتباطات - که بسیاری از زوج‌ها می‌توانند با مشکلاتی دست و پنجه نرم کنند و دوران سختی را پشت سر بگذارند.برای ارتباط با روانشناس مرد در تهران اینجا کلیک کنید.
آرابلا راسل می‌گوید: «احساس امنیت، شادی و ارتباط در روابط زن و شوهر برای سلامت عاطفی ما بسیار مهم است.
هنگامی که زوج ها به مشاوره مراجعه می کنند، این احساسات آرامش بخش اغلب با درد، درگیری و احساس انزوا جایگزین می شود. زوج درمانی فضای امن و حمایتی را برای فکر کردن و کشف ریشه های این قطع ارتباط فراهم می کند.
هدف نشان دادن انگشت و سرزنش نیست، بلکه کمک به هر دو طرف است که از نظر عاطفی دوباره به هم متصل شوند - به طور متفاوت به صحبت های شریک خود گوش دهند، یاد بگیرند که ارتباط موثرتری برقرار کنند و در صورت لزوم، رابطه شادتر و سالم تری در آینده ایجاد کنند.
واسیا توکساویدی می‌گوید این درمان برای کسانی است که می‌خواهند در رابطه خود و درون خود تفاوت ایجاد کنند.
او می‌گوید: «این می‌تواند به زوج یا یک فرد فضایی برای کشف احساسات و تأمل در رابطه و الگوهای تعاملشان ارائه دهد. "این می تواند به شما کمک کند تا آسیب ها و از دست دادن روابط گذشته را حل کنید و بفهمید که چرا در روابط صمیمانه مانند خود رفتار می کنید."
آرابلا می افزاید: "این برای همه زوج ها در هر سنی و در تمام مراحل رابطه آنها نه فقط برای کسانی که در بحران هستند." ما به طور منظم خودروهای خود را سرویس می‌دهیم، چرا روابط خود را به طور منظم تنظیم نکنیم؟
زوج ها طیف وسیعی از مسائل را به مشاوره می رسانند، از عدم صمیمیت و قطع ارتباط گرفته تا مسائل مربوط به اعتماد، حسادت و خیانت. درگیری‌های خانوادگی و تغییر زندگی دشوار می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در یک رابطه شود، همچنین استرس ناشی از کار یا مشکلات مالی.
واسیا می‌گوید برخی از زوج‌ها متوجه شده‌اند که شدت قرنطینه‌های COVID-19 مشکلاتی را ایجاد کرده است.
او می‌گوید: «کار کردن در خانه یا داشتن ارتباط محدود با دوستان و خانواده بر حس فردیت ما تأثیر گذاشته است که برخی از زوج‌ها برای مقابله با آن مشکل پیدا کرده‌اند. این افراد را وادار می کند تا دوباره با واقعیت خود ارتباط برقرار کنند و این سوال را مطرح کنند که روابط آنها چقدر رضایت بخش است."
مشاوره می تواند فضای امن و حمایتی را برای کشف مشکلاتتان فراهم کند و به شما کمک کند راهی برای عبور از آن پیدا کنید.
نحوه رفتار ما در روابط بزرگسالان می تواند ریشه در تاریخچه خود ما داشته باشد. یکی از جنبه های مهم زوج درمانی، برجسته کردن تأثیر گذشته بر هر دو فرد و تلاش برای جدا کردن آن از زمان حال است.
ما نمی دانیم که داریم این کار را انجام می دهیم، فقط می دانیم که وقتی به نظر می رسد شریک زندگی ما به حرف های ما گوش نمی دهد یا نظرات ما را جدی نمی گیرد، می توانیم خشم و اندوه شدیدی را احساس کنیم که به نظر می رسد بیشتر از وضعیت فعلی است. آرابلا می گوید.
«نگاهی به گذشته ممکن است نشان دهد که احساس ناشنیده و بی اهمیت الگویی آشنا از دوران کودکی ما است. ایجاد این ارتباط رفتار شریک ما را قابل قبول تر نمی کند، اما شروع به درک واکنش ما می کند."
واسیا توضیح می دهد که چگونه مشاوره می تواند به شما کمک کند تا رفتارهای منفی و مسائل ارتباطی را شناسایی کرده و به آنها رسیدگی کنید.
او می‌گوید: «یک درمانگر می‌تواند از شما حمایت کند تا بفهمید چگونه متفاوت با هم ارتباط برقرار کنید، و دوباره یکدیگر را از طریق لنزهای مختلف ببینید. ما می‌توانیم به شما ابزارهایی برای بیان بهتر خود و نیازهایتان، تعیین مرزها و ایجاد روابط سالم‌تر در اختیارتان قرار دهیم.»
اما مشاوره یک گلوله جادویی نیست که مشکلات رابطه زن و شوهر را حل کند.
واسیا می‌گوید: «گاهی اوقات، افراد با این انتظار وارد مشاوره می‌شوند تا رابطه‌ای را اصلاح کند، اشتیاق را بازگرداند یا شریک زندگی‌شان را تغییر دهد.
"مشاوره می تواند به شما کمک کند تا خود و دیگران را بهتر درک کنید و ابزار و راهنمایی ارائه دهید، اما اگر افراد آماده تلاش و تعهد نباشند، نمی تواند فرد یا رابطه ای را تغییر دهد."
آرابلا می‌افزاید: «هدف زوج‌درمانی کمک به ایجاد یک رابطه شاد، سالم و مطمئن است، در صورتی که این چیزی است که هر دو فرد می‌خواهند. یک درمانگر می تواند شما را راهنمایی و کمک کند، اما این زوج هستند که باید کار سخت را انجام دهند."
برای برخی از زوج ها، ایمن ترین و سالم ترین گزینه ممکن است جدایی آنها باشد. و مشاوره زوجین می تواند بخش مهمی از فرآیند باشد.
آرابلا می‌گوید: «این درد و اندوه پایان رابطه را از بین نمی‌برد، اما می‌تواند فضایی برای فکر کردن در مورد اینکه چرا همه چیز درست نشده است و سازنده‌ترین راه‌ها برای حرکت رو به جلو را در نظر بگیریم.» و این به ویژه هنگامی که کودکان درگیر هستند مهم است.
روان درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می شود، اصطلاحی برای انواع تکنیک های درمانی است که هدف آن کمک به فرد در شناسایی و تغییر احساسات، افکار و رفتارهای ناسالم است. این افکار و احساسات می توانند با موقعیت هایی مانند:
آنها همچنین می توانند با سلامت روان و شرایط رفتاری تشخیص داده شده مرتبط باشند.
روان درمانی با یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده و دارای مجوز، مانند روانشناس یا روانپزشک انجام می شود . این می تواند برای شما و/یا خانواده شما پشتیبانی، آموزش و راهنمایی ارائه دهد تا به شما کمک کند تا عملکرد بهتری داشته باشید و رفاه شما را افزایش دهید.
روان درمانی ممکن است در ترکیب با دارو یا سایر روش های درمانی یا به عنوان یک درمان مستقل مورد استفاده قرار گیرد.
بسیاری از مردم از کلمات "روان درمانی"، "مشاوره" و "درمان" برای بیان یک چیز استفاده می کنند: گفتگو درمانی با یک متخصص سلامت روان برای کمک به حل مشکلات یا درمان شرایط سلامت روان.
اگرچه مردم اغلب از "درمان" به عنوان نسخه کوتاه شده "روان درمانی" (که جایگزینی صحیح است) استفاده می کنند، باید توجه داشت که روان درمانی به طور خاص به مسائل ذهنی، عاطفی و رفتاری می پردازد. چندین نوع درمان دیگر برای شرایط مختلف سلامتی وجود دارد، مانند گفتار درمانی ، فیزیوتراپی، آب درمانی ، پرتودرمانی و بسیاری موارد دیگر.
مشاوره معمولاً یک درمان مختصر است که یک علامت یا موقعیت خاص را هدف قرار می دهد، مانند مسائل زناشویی یا خانوادگی، در حالی که روان درمانی معمولاً یک درمان طولانی مدت است که سعی می کند بینش بیشتری در مورد مسائل یک فرد به دست آورد یا به یک وضعیت سلامت روان کمک کند. اشکالی ندارد که از اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده کنید.
متخصصان سلامت روان از چندین نوع روان درمانی استفاده می کنند و بسیاری از متخصصان در انواع خاصی تخصص دارند. انتخاب نوع درمان بستگی به شرایط و/یا شرایط خاص شما دارد. درمانگران ممکن است عناصری از رویکردهای درمانی مختلف را ترکیب کنند تا نیازهای شما را به بهترین نحو برآورده کنند.
برخی از رایج ترین انواع روان درمانی عبارتند از:
درمان‌های اضافی که متخصصان سلامت روان گاهی در ترکیب با روان‌درمانی استفاده می‌کنند عبارتند از:
بسته به اینکه چه کسی در جلسه شرکت می کند، انواع مختلفی از درمان نیز وجود دارد. این موارد عبارتند از:
روان‌درمانی می‌تواند برای هر کسی که با چالش‌های زندگی، استرس بیش از حد، سازگاری با موقعیت جدید زندگی یا شرایط پزشکی و/یا دارای سلامت روان یا شرایط رفتاری دست و پنجه نرم می‌کند، مفید باشد. این شامل کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می شود.
جلسات روان درمانی برای مسائل کوتاه مدت می تواند چند هفته یا چند ماه طول بکشد یا برای موقعیت های پیچیده تر یا شرایط مزمن می تواند چندین ماه یا سال طول بکشد.
برخی (اما نه تنها) نشانه هایی که نشان می دهد شما یا فرزندتان ممکن است از گفتار درمانی بهره مند شوید عبارتند از:
اگر مطمئن نیستید که آیا روان درمانی می تواند به شما کمک کند یا خیر، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اولیه خود تماس بگیرید. می توانند راهنمایی کنند.
اختلالات خوردن شرایط رفتاری است که با اختلال شدید و مداوم در رفتارهای خوردن و افکار و احساسات ناراحت کننده مرتبط مشخص می شود. آنها می توانند شرایط بسیار جدی باشند که بر عملکرد فیزیکی، روانی و اجتماعی تأثیر می گذارند. انواع اختلالات خوردن عبارتند از بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، اختلال پرخوری، اختلال اجتنابی محدود کننده مصرف غذا، سایر اختلالات تغذیه و خوردن مشخص، اختلال پیکا و نشخوار.برای مشاوره با مرکز روانکاوی خوب در تهران اینجا کلیک کنید.
روی هم رفته، اختلالات خوردن تا 5 درصد از جمعیت را تحت تأثیر قرار می دهد که اغلب در نوجوانی و جوانی ایجاد می شود. چندین مورد، به خصوص بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی در زنان شایع تر است، اما همه آنها می توانند در هر سنی رخ دهند و بر هر جنسیتی تأثیر بگذارند. اختلالات خوردن اغلب با مشغله های فکری در مورد غذا، وزن یا شکل یا با اضطراب در مورد خوردن یا عواقب خوردن برخی غذاها همراه است. رفتارهای مرتبط با اختلالات خوردن از جمله خوردن محدود یا اجتناب از برخی غذاها، پرخوری، پاکسازی با استفراغ یا سوء استفاده از ملین یا ورزش اجباری. این رفتارها می توانند به شیوه هایی که شبیه به اعتیاد به نظر می رسد هدایت شوند.
اختلالات خوردن اغلب همزمان با سایر اختلالات روانپزشکی، اختلالات خلقی و اضطرابی، اختلال وسواس فکری-اجباری، و اختلالات مصرف الکل و مواد همراه است. شواهد نشان می‌دهد که ژن‌ها و وراثت‌پذیری در این که چرا برخی افراد در معرض خطر بالاتری برای اختلال خوردن هستند، نقش دارند، اما این اختلالات می‌توانند افرادی را که سابقه خانوادگی این بیماری را ندارند نیز مبتلا کنند. درمان باید به عوارض روانی، رفتاری، تغذیه ای و سایر عوارض پزشکی بپردازد. مورد دوم می تواند شامل پیامدهای سوء تغذیه یا رفتارهای پاکسازی از جمله مشکلات قلبی و گوارشی و همچنین سایر شرایط بالقوه کشنده باشد. دوسوگرایی نسبت به درمان، انکار مشکل در خوردن و وزن، یا اضطراب در مورد تغییر الگوهای غذا خوردن غیر معمول نیست. با این حال، با مراقبت های پزشکی مناسب، افراد مبتلا به اختلالات خوردن می توانند عادات غذایی سالم را از سر بگیرند و سلامت عاطفی و روانی خود را بازیابی کنند.
اگر اختلال عملکرد جنسی دارید، کمک وجود دارد. درمان هایی برای کمک به شما در هر دو زمینه فیزیکی و روانی در دسترس هستند .برای مشاوره با روانشناس زن در تهران اینجا کلیک کنید.
اختلال عملکرد جنسی معمولاً با اصلاح یا رفع مشکل اساسی یا مشکلاتی که باعث این اختلال شده اند، درمان می شود. اگر علت فیزیکی باشد، درمان احتمالاً دارو یا کمک های مکانیکی خواهد بود. اگر روانشناختی باشد، مشاوره، درمان، اصلاح رفتار و آموزش ممکن است کارساز باشد. برخی از افراد مبتلا به اختلال عملکرد جنسی ممکن است دلایل جسمی و روانی داشته باشند و در این صورت، هر دو باید درمان شوند.
درمان اختلال عملکرد جنسی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
اگر شرایط پزشکی دارید که باعث اختلال در عملکرد شما شده است، پزشک برای اصلاح آن مشکل با شما همکاری خواهد کرد. یک علت شایع عدم تعادل هورمونی است. هم مردان و هم زنان می توانند برای بازگرداندن عملکرد جنسی مناسب هورمون درمانی انجام دهند. همچنین داروهایی مانند ویاگرا (نام عمومی سیلدنافیل) وجود دارد که می تواند به افزایش جریان خون در آلت تناسلی کمک کند. اگر اختلال عملکرد شما مربوط به دارویی باشد که مصرف می کنید، پزشک ممکن است بتواند داروی دیگری را تجویز کند که در فعالیت جنسی شما اختلال ایجاد نکند.
مردانی که در ایجاد یا حفظ نعوظ مشکل دارند، ممکن است با دستگاه های خلاء مخصوص یا پمپ های آلت تناسلی موفق شوند. کاشت آلت تناسلی یک گزینه برای برخی از مردان است، به خصوص آنهایی که حس خود را به دلیل آسیب نخاعی از دست داده اند. زنانی که مبتلا به واژینیسموس هستند، گاهی اوقات می‌توانند با گشادکننده‌های خاصی که می‌توانند به شل شدن عضلات واژن کمک کنند، درمان شوند.
هم روان درمانی و هم رابطه جنسی می توانند به علل روانی اختلال عملکرد جنسی کمک کنند. مشاوران می توانند به افراد کمک کنند تا از طریق ترس، استرس، اضطراب، آسیب های گذشته، مسائل مربوط به تصویر بدن و سایر مسائلی که می تواند افراد را از یک زندگی جنسی رضایت بخش باز دارد، کار کنند. درمانگرهای جنسی می توانند به زوج هایی که مشکلات جنسی را تجربه می کنند نیز کمک کنند. درمانگران جنسی می توانند به زوج ها کمک کنند تا مشکلات را به گونه ای بررسی کنند که اکثر پزشکان برای انجام آن مجهز نیستند.
هم مشاوران و هم درمانگرهای جنسی ممکن است آموزش، تمرین ارتباطات و درمان‌های رفتاری را توصیه کنند که می‌تواند به مشکلات اساسی رسیدگی کند و به افراد و زوج‌ها کمک کند تا تکنیک‌هایی را پیدا کنند که برایشان مفید است.
اگر علائم یا علائمی از هر نوع اختلال عملکرد جنسی دارید ، با پزشک خود صحبت کنید. درمان‌هایی وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند.