کلینیک رواننشاسی و روانپزشکی ویان

مشاوره روانشناسی و درمان اختلالات روانی

کلینیک رواننشاسی و روانپزشکی ویان

مشاوره روانشناسی و درمان اختلالات روانی

با کودک بی‌ ادب چه کنیم؟ ۵ راهکار برای رفتار با بچه بی‌ ادب

هر والدی در مرحله‌ای از رشد کودک ممکن است با رفتارهای غیرمحترمانه و بی‌ ادبانه او مواجه شود. این موضوع می‌تواند منجر به تجربه احساسات مختلفی مثل خشم، شرم یا حتی گناه در والدین شود. هر کدام از این احساسات می‌تواند، واکنش نادرستی ایجاد کند. برای مثال وقتی فرزندتان را برای خوردن شام صدا می‌زنید، اما او جوابی مثل «برو بابا دلم نمی‌خواد بیام می‌خوام کارتونم رو ببینم» مواجه می‌شوید ممکن است عصبانی شوید و داد بزنید: «خیلی بی‌ ادبی! تا یک هفته تلویزیون بی تلویزیون» یا حتی رفتارهای شدیدتری نشان دهید. باید بدانید واکنش‌های شدید یا زدن برچسب‌هایی مثل بی‌ ادب به کودکان، نه تنها جلوی این رفتار را نمی‌گیرد بلکه آن را تشدید نیز می‌کند. بنابراین بهتر است با ظرافت زیادی نسبت به رفتارهای بی‌ ادبانه کودکان برخورد کرد.برای مشاوره با روانشناس کودک اینجا کلیک کنید

۱- از جنگ قدرت با کودک بی‌ ادب خودداری کنید

بی‌ ادبی یک کودک ممکن است خشم شما را تحریک کند. برای مثال ممکن است بخواهید فرزندتان را تنبیه کنید یا فریاد بزنید: «چطور جرات کردی این طوری با من صحبت کنی؟» فراموش نکنید وظیفه شما به‌عنوان والد این است که به فرزندتان شیوه رفتارکردن صحیح را بیاموزید و به او کمک کنید تا تبدیل به یک بزرگسال مودب شود.

 فریادزدن یا خشمگین‌شدن باعث ورود شما در جنگ قدرت با کودک بی‌ ادب می‌شود. در رفتار با کودک بی ادب خونسرد بمانید، از واکنش بیش‌از‌حد خودداری کنید و محدودیت‌های واضحی در مورد این که چه چیزی تحمل می‌شود و چه چیزی قابل تحمل نیست، تعیین کنید. بی‌احترامی به کودک در پاسخ به رفتار بی‌ادبانه او در راستای آموزش احترام، به‌ندرت کارساز است. 


۲- با کودک بی‌ادب، قاطعانه برخورد کنید

قطعا هیچ والدی قصد تشویق فرزند خود را برای بی‌احترامی به دیگران ندارد، اما برخی اوقات به‌طور ناخواسته از این رفتارهای بی‌ ادبانه کودک چشم‌پوشی می‌کند. به‌عنوان مثال فرض کنید یکی از معلمان فرزند شما تکالیف بسیار سنگینی به او داده است. هنگامی که او شروع به بی‌احترامی یا شکایت از معلمش می‌کند، شما هم به‌طور قلبی با او موافق هستید (حداقل تا حدی). اگر شما هم از رفتارهای بی‌ ادبانه کودک چشم‌پوشی کرده و او را تایید کنید، فرزندتان چه پیامی دریافت خواهد کرد؟ او می‌فهمد که وقتی با کسی موافق نیست، رفتار بی‌احترامی قابل قبول و حتی مفید است. بهتر است در این مواقع برای رفتار با کودک بی‌ ادب و جلوگیری از لوس‌شدن کودک، در اولین قدم با فرزند خود همدلی کرده و احساسات او را تایید کنید و سپس راه‌حل ارائه دهید. 

به‌عنوان مثال بگویید: «می‌فهمم که تو در حال حاضر احساس خستگی و ناامیدی می‌کنی اما این تکلیف رو به قسمتای کوچولو تقسیم کنی شاید اوضاع بهتر بشه». هنگامی که این کار را انجام دادید، به کودک بی‌ ادب یادآوری کنید که اگرچه احساسات او قابل قبول است، اما بی‌ادبی در هیچ موقعیتی قابل پذیرش نیست. همچنین شما می‌توانید درباره روش‌های محترمانه‌ای که فرزند شما می‌تواند با معلم درباره مشکلش حرف بزند، صحبت کنید. 

همچنین بهتر است در رفتار با کودک بی‌ ادب در شرایطی که شما وفرزندتان تنها هستید به او رفتارهای غیرمحترمانه‌اش را یادآوری کنید. مثلا بگویید «من متوجه شدم اون روز وقتی دوستت اسباب‌بازیتو برداشت، یه حرف زشت بهش زدی. می‌دونی این حرف بدیه و بقیه رو ناراحت می‌کنه؟ به‌جای این حرف وقتی ناراحتی چطوری می‌تونی با دوستت حرف بزنی؟»


۳- کودک بی‌ ادب را تنبیه نکنید

خیلی از اوقات بدرفتاری یا بی‌احترامی بچه‌ها، والدین را به سمت تنبیه‌ کودکان سوق می‌دهد. فراموش نکنید که تنبیه به فرزند شما نمی‌آموزد که چگونه خشم خود را کنترل کرده یا مودبانه درخواست خود را مطرح کند. حتی ممکن است باعث ایجاد گسست در روابط والد و فرزند شما می‌شود. تنبیه‌های بدنی مانند کتک‌زدن در رفتار با کودک بی‌ ادب سال‌هاست منسوخ شده و  نه تنها در بهبود رفتار کودک بی‌اثر است، بلکه با پیامدهای نامطلوبی از جمله پرخاشگری، مشکلات سلامت روان، اختلال در توانایی شناختی و سوء‌مصرف مواد در نوجوانی و بزرگسالی مرتبط است. برخی از والدین اصرار دارند که تنبیه برای آموزش کودکان بی‌ ادب ضروری است. باید بگوییم انبوهی از مطالعات تحقیقاتی وجود دارد که ثابت می‌کند  تنبیه کودکان باید به‌عنوان آخرین راهکار مورد استفاده قرار بگیرد و آن‌ هم تحت شرایط خاص و با قوانین ویژه‌ای که توسط روانشناسان کودک و با نظارت آن‌ها انجام می‌شود.

۴- به کودک بی‌ ادب، رفتارهای محترمانه جایگزین را آموزش دهید

در برخورد با کودکی که رفتار بی‌ ادبانه نشان می‌دهد بهتر است به آموزش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی بپردازید. شما نمی‌توانید صرفا به کودکان بی‌ ادب بگویید که چه رفتاری غیرقابل قبول است. بلکه باید رفتارهای صحیح جایگزین را نیز به آن‌ها ارائه دهید. برای مثال اگر در حال صحبت با فرد دیگری هستید و فرزندتان مدام مکالمه‌تان را قطع می‌کند، بهتر است در مرحله اول از تکنیک‌های آموزش صبر به کودکان استفاده کنید. سپس یک راه جایگزین به کودک بی‌ ادب ارائه دهید. مثلا به او بگویید هر موقع احساس کرد نیاز به صحبت با شما دارد می‌تواند به‌جای ضربه‌زدن به شما، جیغ‌کشیدن یا بددهنی‌کردن، فقط آرام دست شما را فشار دهد. این راهکارها به بچه‌های بی‌ ادب کمک می‌کند تا بفهمند که راهکارهای غیرمحترمانه پاسخگو نیست و راه‌های دیگر شاید زودتر و سریع‌تر نیازهای آن‌ها را برطرف کند. روانشناس کودک در تهران می تواند به شما کمک کند


علت لجبازی کودکان


اولین علت لجبازی کودکان را می توان درخواست های غیر معقول آن ها دانست. کودکان به دلیل آن که هنوز درک کاملی از محیط پیرامون و روابط علت و معلولی موجود در نظام زندگی ندارند، نمی توانند بسیاری از مسائل را درک کنند. به عنوان مثال شاید در نیمه شب از شما رفتن به شهر بازی یا سینما را طلب کنند. یا در مثالی دیگر از شما بخواهند که یکی از ستارگان آسمان را برایشان تهیه کنید. گرچه در ذهن بزرگسالان، عدم تامین این موارد کاملا بدیهی است، اما از نظر کودکان این چنین به نظر نرسیده و سبب بروز لجبازی در آن ها می شود. 

دومین علت شایع برای لجبازی کودکان را می توان زیاده خواهی آن ها برشمرد. کودکان به دلیل همان درک ناقصی که در بخش قبل اشاره کردیم، برایشان بسیاری از مسائل قابل فهم نیست. لذا بسیار پیش می آید که در مورد غذا، لباس، اسباب بازی و ... میزان زیادی را طلب کنند، گرچه از عهده ی خوردن، پوشیدن و بازی کردن با آن ها برنخواهند آمد، اما در ابتدای کار تمام سعی خود را می کنند تا مالک همه ی آن ها شوند. در اکثر مواقع نیز با ممانعت غیر اصولی اطرافیان مواجه شده و لجبازی در آن ها پرورش می یابد. برای ارتباط با مشاور کودک و نوجوان خوب درتهران  اینجا کلیک کنید

سومین علت لجبازی کودکان نیز عدم تمایل به انجام وظایف می باشد. این که کودکان تمایلی به انجام کارهای شخصی خود نداشته باشند و بخواهند که همه ی آن ها را والدینشان به عهده بگیرند کاملا قابل تصور است. مسلما کودکان ترجیح می دهند به جای آن که اتاق خود را مرتب کنند، آن را به هم بریزند. به جای آن که لباس خود را بپوشند، این لباس توسط مادر به آن ها پوشانده شود.

در مورد غذا خوردن و سایر مسائل نیز همین امر صادق است. حتی ممکن است هنگام بازی و نقاشی از والدین بخواهند که نقاشی را کشیده و کاملا رنگ کنند و خود تنها تماشاچی باشند. در واقع آن ها ترجیح می دهند تا کارهای راحت تر را انجام داده و همواره مشغول بازی باشند. اما به هیچ وجه پذیرفتنی نیست که همه ی وظایف یک کودک را والدین او به عهده گرفته و او هیچ مسئولیتی را به عهده نگیرد. 

اما علت دیگر لجبازی کودکان، بیان خواسته ها به صورت غیر مستقیم می باشد. کودکان در بسیاری موارد به دلیل آن که والدین فرصت کافی برای آن ها ندارند و یا توجه کافی به آن ها نمی کنند از لجبازی و بهانه گیری به عنوان حربه ای برای جلب توجه والدین استفاده می کنند. بنابراین شاید در پس لجبازی کودکان، نیازهای ناشناخته ی آن ها پنهان شده باشد. 

در بسیاری از موارد نیز دیده شده کودک لجباز بدون آن که از لجبازی درک درستی داشته باشد و آن را درست یا غلط، خوب یا بد بداند از آن به عنوان سنگ محک واکنش اطرافیان استفاده کرده تا بداند در مواقع مختلف آن ها چه رفتاری از خود نشان می دهند.

افسردگی دوران کودکی

طبیعی است که بچه‌ها احساس غمگینی کنند، بداخلاقی رفتار کنند یا در بعضی مواقع حالشان بد باشد. اما زمانی که حالت غمگین یا بد برای هفته ها یا بیشتر طول می کشد و تغییرات دیگری در رفتار کودک وجود دارد، ممکن است افسردگی باشد.

درمان  می تواند به کودکانی که در غم و اندوه یا افسردگی هستند کمک کند. و کارهایی نیز وجود دارد که والدین می توانند انجام دهند. مراقبت صحیح می تواند از بدتر شدن اوضاع جلوگیری کند و به کودک کمک کند احساس بهتری داشته باشد.

اگر غم و اندوه هفته ها یا بیشتر طول کشیده است، در مورد آن با روانپزشک کودک خود صحبت کنید.

چگونه می توانم بفهمم فرزندم افسرده است؟

اگر کودک افسرده باشد، والدین ممکن است متوجه برخی از این علائم شوند:

  • حالت غمگین یا بد. کودک ممکن است غمگین، تنها، ناراضی یا بدخلق به نظر برسد. ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد. ممکن است کودک راحت تر گریه کند. آنها ممکن است بیشتر از قبل عصبانی شوند.
  • خود انتقادی بودن کودکانی که دچار افسردگی می شوند ممکن است بسیار شکایت کنند. آنها ممکن است چیزهای انتقادی از خود بگویند: "من نمی توانم هیچ کاری را درست انجام دهم." "من هیچ دوستی ندارم." "من نمی توانم این کار را انجام دهم." "برای من خیلی سخت است."
  • کمبود انرژی و تلاش. افسردگی می تواند انرژی کودک را تخلیه کند. آنها ممکن است تلاش کمتری نسبت به قبل در مدرسه انجام دهند. حتی انجام کارهای کوچک می تواند به نظر تلاش بیش از حد باشد. بچه ها ممکن است خسته به نظر برسند، به راحتی تسلیم شوند یا تلاش نکنند.
  • لذت نبردن از چیزها بچه ها مثل قبل با دوستانشان سرگرم نمی شوند یا از بازی کردن لذت نمی برند. آنها ممکن است تمایلی به انجام کارهایی نداشته باشند که قبلاً از آنها لذت می بردند.
  • خواب و غذا خوردن تغییر می کند. بچه ها حتی اگر به اندازه کافی بخوابند ممکن است خوب نخوابند یا خسته به نظر برسند. ممکن است برخی تمایلی به خوردن نداشته باشند. دیگران ممکن است پرخوری کنند.
  • درد ها. برخی از کودکان ممکن است معده درد یا دردهای دیگری داشته باشند. برخی به دلیل اینکه حالشان خوب نیست، حتی با وجود اینکه بیمار نیستند، روزهای مدرسه را از دست می دهند.

چه چیزی باعث افسردگی کودکان می شود؟

موارد مختلف می تواند منجر به افسردگی شود. هیچ علت واحدی وجود ندارد. برخی از کودکان ژن هایی دارند که آنها را نسبت به افسردگی حساس تر می کند. آنها ممکن است اعضای خانواده دیگری داشته باشند که افسرده بوده اند.

برخی از کودکان با مسائل استرس زا روبرو می شوند. برخی با فقدان، ضربه روحی یا سختی مواجه شده اند. برخی از آنها شرایط سلامتی جدی دارند. این چیزها می تواند منجر به غم یا اندوه - و گاهی اوقات به افسردگی شود.

داشتن حمایت بیشتر در دوران سخت و بعد از آن به محافظت از کودکان در برابر افسردگی یا کاهش اثرات آن کمک می کند. اما حتی زمانی که از حمایت خوبی برخوردار باشند، برخی از کودکان افسرده می شوند. درمان می تواند به آنها کمک کند بهبود پیدا کنند، احساس بهتری داشته باشند و به لذت بردن از چیزها برگردند.

رفع فشار دیسک لیزری از راه پوست (PLDD)

Ortho Sport & Spine Physicians همیشه به دنبال راه هایی برای ارائه به روزترین و مبتکرانه ترین درمان ها به بیماران ما است. مطب ما به کمک به بیماران برای دستیابی به تسکین اختصاص داده شده است تا بتوانند کیفیت زندگی خود را بازیابی کنند. یکی از علل شایع کمردرد سیاتیک است، یک بیماری دردناک که معمولاً در اثر فتق دیسک بین مهره ای ایجاد می شود. سیاتیک به دردی اطلاق می شود که در طول مسیر عصب سیاتیک که از قسمت پایین کمر شما منشعب می شود، از طریق باسن و پایین هر پا منتشر می شود.

این درد معمولا فقط یک طرف بدن را درگیر می کند. درد سیاتیک به طور معمول در عرض چند هفته بهبود می یابد، اما برای برخی، درد هرگز از بین نمی رود و حتی می تواند منجر به ضعف پا و تغییرات روده یا مثانه شود. برای این موارد شدید، رفع فشار دیسک با لیزر از راه پوست می تواند درد را کاهش دهد و شما را به مسیر اصلی بازگرداند.

درمان کم تهاجمی برای فتق دیسک کمری

در گذشته، درمان سیاتیک شدید نیازمند جراحی تهاجمی دیسک کمر بود. این نوع جراحی خطر بیشتری دارد و زمان بهبودی می تواند طولانی و دشوار باشد. برخی از بیمارانی که تحت عمل جراحی سنتی کمر قرار می‌گیرند، می‌توانند انتظار بهبودی بین 8 تا 12 هفته را داشته باشند.

رفع فشار دیسک با لیزر از راه پوست، که به آن PLDD نیز گفته می شود، یک درمان کم تهاجمی برای فتق دیسک کمر محدود است. از آنجایی که این روش از طریق پوست یا از طریق پوست تکمیل می شود، زمان بهبودی بسیار کمتر از جراحی سنتی است. بسیاری از بیماران می توانند ظرف چند روز پس از عمل به سر کار بازگردند.

نحوه عملکرد رفع فشار دیسک لیزری از راه پوست (PLDD)

درمان فتق دیسک کمر با لیزر از دهه 1980 عملی شده است، بنابراین سابقه این تکنیک بسیار امیدوارکننده است. PLDD با تبخیر آب در هسته پالپوسوس، هسته داخلی دیسک مهره عمل می کند. این مایع اضافی به عصب سیاتیک فشار می آورد و باعث درد می شود. با برداشتن این مایع، فشار روی عصب سیاتیک کاهش می یابد و باعث تسکین می شود.

در این روش از فلوروسکوپی برای شناسایی فتق دیسک استفاده می شود. سپس یک سوزن با استفاده از بی حسی موضعی در دیسک بین مهره ای قرار می گیرد. فیبر لیزر از طریق سوزن به دیسک آسیب دیده وارد می شود و مایع اضافی را تبخیر می کند. بیمار برای بهبودی به خانه فرستاده می شود و معمولاً ظرف چند روز کوتاه روی پاهای خود باز می گردد.

نشان داده شده است که این روش ایمن و موثر است، در یک محیط سرپایی انجام می شود و منجر به زخم یا بی ثباتی ستون فقرات نمی شود. در صورت بروز مشکلات آینده، روش PLDD توانایی بیمار را برای دریافت سایر درمان ها محدود نمی کند. همچنین می توان از آن در مواقعی استفاده کرد که سایر روش های جراحی شکست خورده باشند.

سایر شرایط را می توان با برداشتن فشار دیسک لیزری از راه پوست (PLDD) درمان کرد.

PLDD نه تنها برای درمان سیاتیک مفید است. فتق دیسک، رادیکولوپاتی و تنگی نخاع نیز با این روش قابل درمان هستند. می توان از آن برای درمان فتق دیسک در هر مهره ای به جز T1-T4 استفاده کرد. درمان فتق دیسک همچنین می تواند منجر به کاهش رادیکولوپاتی یا تشعشع درد در ناحیه کمر شود.

تنگی ستون فقرات، باریک شدن فضاهای ستون فقرات، می تواند باعث فشار بر روی اعصابی شود که از طریق ستون فقرات حرکت می کنند، که می تواند منجر به برآمدگی دیسک ها و ایجاد کمردرد شود. مطالعات نشان داده اند که رفع فشار دیسک با لیزر از راه پوست یک جایگزین مطمئن و موثر برای جراحی برای تنگی نخاع است.

5 گام برای تبدیل شدن به یک مشاور ازدواج

 گام برای تبدیل شدن به یک مشاور ازدواج

مرحله 1
مدرک لیسانس مربوطه را کسب کنید.
بسیاری از کالج ها و دانشگاه ها مدارک چهار ساله را به طور خاص برای مشاوره ازدواج ارائه می دهند. این مدارک می تواند در ازدواج و خانواده درمانی نیز باشد، زیرا این دو اصطلاح اغلب قابل تعویض هستند. سایر مدارک لیسانس مرتبط شامل روانشناسی، مددکاری اجتماعی یا مدرک مشابه است. با این حال، تقریباً هر مدرک لیسانس برای پذیرش در برنامه کارشناسی ارشد کافی خواهد بود.
گام 2
اخذ مدرک کارشناسی ارشد ازدواج و خانواده درمانی.
قبل از اینکه بتوانید حرفه خود را به عنوان یک مشاور ازدواج شروع کنید، باید حداقل مدرک کارشناسی ارشد کسب کنید. اکثر برنامه‌های کارشناسی ارشد نیز تخصص‌هایی را ارائه می‌دهند، بنابراین در اینجا می‌توانید نوعی مشاوره ازدواج را انتخاب کنید که با آنچه می‌خواهید مطابقت دارد.
مرحله 3
کسب تجربه بالینی در این زمینه.
برای تبدیل شدن به یک مشاور ازدواج دارای مجوز، باید تجربه بالینی کسب کنید. قبل از اینکه بتوانید مسیر شغلی خود را ادامه دهید، باید بین 2000 تا 4000 ساعت را در یک محیط تحت نظارت کامل کنید. انتظار داشته باشید که قبل از واجد شرایط بودن برای مجوز، حدود 2 سال تجربه بالینی کسب کنید.
مرحله 4
در ایالت خود مجوز کسب کنید.
پس از اتمام تجربه بالینی و کسب مدرک کارشناسی ارشد، احتمالاً تمام پیش نیازهای مجوز را برآورده کرده اید. به خاطر داشته باشید که مجوز از ایالت به ایالت دیگر متفاوت است، بنابراین تکمیل الزامات در یک ایالت ممکن است برای دیگری رضایت بخش نباشد.
مرحله 5
برای حفظ مجوز به تحصیلات خود ادامه دهید.
برخی از مشاوران ازدواج برای ادامه تحصیل با مدرک دکترا انتخاب می کنند. این می تواند زمینه شما را گسترش دهد و فرصت های جدیدی را باز کند. همچنین، بسیاری از ایالت ها از شما می خواهند که تحصیلات خود را ادامه دهید تا واجد شرایط تمدید مجوز خود باشید. این از ایالت به ایالت متفاوت است و دوره هایی که باید بگذرانید نیز ممکن است متفاوت باشد.