اهمیت روانشناسی نوجوان در این است که یک انتقال روانی و جسمی در رشد انسان از کودکی به بزرگسالی است. روانشناسی دوران نوجوانی برای کمک به نوجوانان برای درک تغییراتی که از سر می گذرانند مهم است.
روانشناسی نوجوان به این واقعیت اشاره دارد که نوجوانان نیازهای بهداشت روانی منحصر به فردی دارند. این با روانشناسی کودک و بزرگسال متفاوت است.
سه مرحله رشد نوجوانی وجود دارد. مرحله اولیه نوجوانی بین 10 تا 13 سالگی است. این زمانی است که نوجوانان در این گروه سنی به راحتی حواسشان پرت می شود، می توانند چیزها را فراموش کنند و نامرتب تر شوند. بلوغ معمولاً در این مرحله شروع می شود و باعث تغییراتی در بدن مانند رشد مو می شود. مرحله اواسط نوجوانی از 14 تا 17 سالگی است. مرحله ای که در آن بلوغ برای مردان ادامه دارد، در حالی که ممکن است برای زنان پایان یابد. در نهایت، مرحله اواخر نوجوانی از 18 تا 21 سالگی است، جایی که تغییرات فیزیکی کامل است، اما مغز به رشد خود ادامه می دهد.