نقش‌های زوج درمانگر

نقش‌هایی که زوج‌درمانگران با مراجعین خود ایفا می‌کنند، به رویکرد درمانی مورد نظر آنها بستگی دارد. آنها می‌توانند مشاور، متخصص، مربی، مربی، تسهیل‌گر، محرک، ناظر، تشخیص‌دهنده و بسیاری از نقش‌های دیگر در طول دوره درمان باشند. در اینجا می‌خواهم روشن کنم که درمانگر زوج‌درمانی نورودینامیک چه نقش‌هایی را ایفا می‌کند و چه نقش‌هایی را ایفا نمی‌کند.

تنها راهی که می‌توان زوج‌درمانگران نورودینامیک را  متخصص  دانست این است که آنها دانش تخصصی در مورد روابط انسانی به طور کلی داشته باشند. با این حال، آنها هرگز نباید در رابطه خاصی که درمان می‌کنند، متخصص در نظر گرفته شوند. فقط مراجعین آنها متخصص در رابطه خودشان هستند. به عبارت دیگر، باید از توصیفات تجویزی یا مبتنی بر مشکل از رابطه مراجعینشان اجتناب شود. گاهی اوقات می‌تواند مفید باشد که به مراجعین اطمینان دهیم که ما می‌دانیم در مورد چه چیزی از نظر انتظارات رایج روابط انسانی صحبت می‌کنیم، اما موضع درمانگر نسبت به زوجی که روبروی آنها نشسته است باید کنجکاوی و شگفتی مداوم باشد.

در بسیاری از اشکال درمان زوجین، نقش مربی، مربی یا مشاور برای درمانگر رایج است. این نقش‌ها شامل گفتن به مراجعین در مورد چگونگی تغییر رفتارشان است و بخشی از کار درمانگر زوج‌های نورودینامیک نیستند. زوج‌ها اغلب به شدت به دنبال توصیه‌هایی در مورد چگونگی مذاکره در مورد تفاوت‌هایشان، نحوه فرزندپروری یا هر تعداد از مسائل مربوط به رابطه فعلی خود هستند. درمانگران زوج‌های نورودینامیک برای مربیگری یا ارائه مشاوره آنجا نیستند. آنها به عنوان  تسهیل‌کننده‌های  فرآیند متابولیسم حضور دارند -  کاوشگرانی  همراه با مراجعین خود تا احساساتی را که محرک رفتارهایی هستند که زوج می‌خواهند تغییر دهند، به طور کامل بشناسند و درک کنند. مربیگری یا آموزش در مورد رفتار می‌تواند احساسات مهم را سرکوب کند.

زوج‌درمانگران نورودینامیک  داور نیستند . وظیفه آنها این نیست که یک زوج را از دعوا منصرف کنند یا مشخص کنند کدام رفتار باید تغییر کند. درک عامل ایجادکننده دعوا در نیمکره راست مغز، محور اصلی این نوع درمان است؛ خاموش کردن زودهنگام آن، یک اقدام ضد درمانی است. درمانگران باید از ایجاد یک محیط امن برای ادامه متابولیسم حمایت کنند و در این بخش از نقش خود، ممکن است به عنوان فردی که تا حدی آموزش می‌دهد یا مشاوره می‌دهد، دیده شوند. اما فقط در محدودترین معنای این نقش به عنوان  مدافع ایمنی درمان .

اگر به نظر می‌رسد که یکی یا هر دو طرف دائماً برای شرکت ایمن در درمان در تلاش هستند، درمانگر زوج‌درمانی نورودینامیک باید در برابر وسوسه تبدیل شدن به یک  تشخیص‌دهنده مقاومت کند . درمانگری که تسلیم این نقش می‌شود، خود نسبت به درمان ناامن شده است. اگر نگرانی واقعی در مورد یک مشکل سلامت روان فیزیولوژیکی احتمالی وجود داشته باشد، درمانگر باید یک شبکه ارجاع قوی در دسترس داشته باشد تا به زوجین در آن زمینه کمک کند. درمانگر زوج‌درمانی نورودینامیک تلاش می‌کند تا درک از تلاش برای رفتار ایمن را تقویت کند و مسائل تشخیصی را از درمان خارج کند.

چالش‌های فراوان ذاتی این نقش‌ها در پست بعدی بیشتر مورد بررسی قرار خواهد گرفت.