اختلال دوقطبی

علائم اختلال دوقطبی

علامت اصلی اختلال دوقطبی تغییرات شدید خلق و خوی شماست.

شما گاهی اوقات یکی از این موارد را دارید:

• خلق و خوی بالا (شیدایی یا هیپومانیا) - برای مثال، احساس بسیار شادی، هیجان یا پر انرژی
• خلق و خوی پایین (افسردگی) - برای مثال، احساس غم، خستگی یا ناامیدی

این حالت‌ها معمولاً چند روز یا چند هفته طول می‌کشد.

اگر اختلال دوقطبی دارید، معمولاً در مواقعی خواهید بود که خلق و خوی شما ثابت است و هیچ علامتی ندارید. این می تواند هفته ها، ماه ها یا سال ها طول بکشد.

نحوه تشخیص اختلال دوقطبی

اگر پزشک عمومی فکر کند ممکن است اختلال دوقطبی یا بیماری روانی دیگری داشته باشید، شما را به یک متخصص سلامت روان (روانپزشک) ارجاع می دهد.

متخصص سلامت روان از شما در مورد مواردی مانند خلق و خوی، رفتار، سلامتی و سابقه خانوادگی سوال خواهد کرد.

تشخیص اختلال دوقطبی ممکن است زمان بر باشد، زیرا هر فردی را متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد و علائم مشابه سایر شرایط سلامت روان است.

درمان اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی قابل درمان نیست، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند به مدیریت آن کمک کند.

یک متخصص سلامت روان با شما برای ایجاد یک برنامه درمانی همکاری خواهد کرد.

درمان هایی که ممکن است داشته باشید عبارتند از:

• داروهایی برای کمک به تثبیت خلق و خوی شما
• گفتار درمانی مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)

برخی از داروها را باید همیشه مصرف کنید، برخی دیگر را فقط زمانی مصرف می کنید که علائم شما بدتر شود.

داروها می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند. اینها بسته به دارویی که مصرف می کنید و واکنش بدن شما به آن متفاوت است.

معمولاً در یک جراحی عمومی، کلینیک یا بیمارستان قرار ملاقات خواهید داشت.

اگر پزشکان نگران هستند که شما در معرض خطر آسیب رساندن به خود ، خودکشی یا آسیب رساندن به شخص دیگری هستید، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بمانید یا از یک تیم بحران در خانه حمایت کنید.

مهم است

مصرف داروی اختلال دوقطبی خود را قطع نکنید، مگر اینکه پزشک به شما گفته باشد، حتی اگر احساس بهتری دارید.

مصرف برخی از داروهای اختلال دوقطبی در صورت بارداری ایمن نیست. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید با پزشک خود صحبت کنید.