اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) در کودکان

اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) یک بیماری مزمن است که میلیون ها کودک را تحت تاثیر قرار می دهد و اغلب تا بزرگسالی ادامه می یابد. ADHD شامل ترکیبی از مشکلات مداوم، مانند مشکل در حفظ توجه، بیش فعالی و رفتار تکانشی است.

کودکان مبتلا به ADHD همچنین ممکن است با اعتماد به نفس پایین، روابط آشفته و عملکرد ضعیف در مدرسه دست و پنجه نرم کنند. علائم گاهی با افزایش سن کاهش می یابد. با این حال، برخی از افراد هرگز به طور کامل علائم ADHD خود را بیشتر نمی کنند. اما آنها می توانند استراتژی هایی را برای موفقیت یاد بگیرند.

در حالی که درمان ADHD را درمان نمی کند ، می تواند کمک زیادی به علائم آن کند. درمان معمولاً شامل داروها و مداخلات رفتاری است. تشخیص و درمان به موقع می تواند تفاوت زیادی در نتیجه ایجاد کند.

محصولات و خدمات

• کتاب: راهنمای عملی برای کمک به رشد کودکان در تمام سنین

علائم

ویژگی های اولیه ADHD شامل بی توجهی و رفتار بیش فعالی- تکانشی است. علائم ADHD قبل از 12 سالگی شروع می شود و در برخی از کودکان از 3 سالگی قابل توجه است. علائم ADHD می تواند خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.

ADHD در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد و رفتارها می تواند در پسران و دختران متفاوت باشد. برای مثال، پسرها ممکن است بیش فعال تر باشند و دختران ممکن است به آرامی بی توجه باشند.

سه زیر نوع ADHD وجود دارد :

• عمدتاً بی توجه است. اکثر علائم تحت بی توجهی قرار می گیرند.
• عمدتا بیش فعال / تکانشی. اکثر علائم بیش فعال و تکانشی هستند.
• ترکیب شده است. این ترکیبی از علائم بی توجهی و علائم بیش فعال / تکانشی است.

بی توجهی

کودکی که الگوی بی توجهی نشان می دهد اغلب ممکن است:

• در انجام تکالیف مدرسه به دقت به جزئیات توجه نکنید یا اشتباهات بی دقتی انجام دهید
• در تمرکز روی کارها یا بازی مشکل دارید
• به نظر می رسد که گوش نمی دهد، حتی زمانی که مستقیماً با او صحبت می شود
• در پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارند و در تکمیل تکالیف مدرسه یا کارهای خانه شکست می خورند
• در سازماندهی کارها و فعالیت ها مشکل دارند
• از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی متمرکز دارند، مانند تکالیف، اجتناب کنید یا دوست نداشته باشید
• اقلام مورد نیاز برای کارها یا فعالیت ها را گم کنید، به عنوان مثال، اسباب بازی، تکالیف مدرسه، مداد
• به راحتی حواس خود را پرت کنید
• انجام برخی از فعالیت های روزانه مانند فراموشی انجام دادن کارهای روزمره را فراموش کنید

بیش فعالی و تکانشگری

کودکی که الگویی از علائم بیش فعالی و تکانشی را نشان می دهد اغلب ممکن است:

• با دست ها یا پاهای او بی قراری کنید یا ضربه بزنید، یا روی صندلی تکان بخورید
• در نشستن در کلاس درس یا در موقعیت های دیگر مشکل دارند
• در حرکت باشید، در حرکت مداوم
• در موقعیت هایی که مناسب نیست بدوید یا بالا بروید
• در بازی کردن یا انجام یک فعالیت بی سر و صدا مشکل دارید
• زیاد حرف بزن
• پاسخ‌ها را تار کنید و حرف سؤال‌کننده را قطع کنید
• در انتظار نوبت خود مشکل دارند
• مکالمات، بازی ها یا فعالیت های دیگران را قطع یا مداخله کنید

رفتار رشدی معمولی در مقابل ADHD

اکثر کودکان سالم در یک زمان بی توجه، بیش فعال یا تکانشی هستند. برای کودکان پیش دبستانی معمول است که دامنه توجه کوتاهی دارند و نمی توانند برای مدت طولانی به یک فعالیت پایبند باشند. حتی در کودکان بزرگتر و نوجوانان، دامنه توجه اغلب به میزان علاقه بستگی دارد.

در مورد بیش فعالی هم همینطور است. کودکان خردسال به طور طبیعی پرانرژی هستند - اغلب پس از اینکه والدین خود را فرسوده کرده اند هنوز پر انرژی هستند. علاوه بر این، برخی از کودکان به طور طبیعی سطح فعالیت بالاتری نسبت به سایرین دارند. هرگز نباید کودکان را فقط به این دلیل که با دوستان یا خواهر و برادر خود متفاوت هستند در زمره مبتلایان ADHD طبقه بندی کرد.

کودکانی که در مدرسه مشکل دارند اما در خانه یا با دوستانشان به خوبی کنار می آیند، احتمالاً با چیزی غیر از ADHD دست و پنجه نرم می کنند . همین امر در مورد کودکانی که در خانه بیش فعال یا بی توجه هستند، اما تکالیف مدرسه و دوستی آنها بی تأثیر است، صدق می کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر نگران هستید که کودک شما علائم ADHD را نشان می دهد ، به پزشک اطفال یا پزشک خانواده خود مراجعه کنید. پزشک شما ممکن است شما را به یک متخصص، مانند یک متخصص اطفال رشدی-رفتاری، روانشناس، روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب اطفال ارجاع دهد، اما مهم است که ابتدا یک ارزیابی پزشکی داشته باشید تا سایر علل احتمالی مشکلات فرزندتان را بررسی کنید.

سندرم نمایش ترومن

ست برسند. مرگ یکی از عزیزان به قدری بر کسی تأثیر می گذارد که او نمی تواند غمگین شود، حملات 11 سپتامبر برخی از چنین رویدادهایی هستند که می توانند باعث ایجاد توهم نمایش ترومن شوند. در همین حال، دکتر جوئل گلد معتقد است که مغز انسان مجهز به یک « سیستم سوء ظن » است که به ما هشدار می‌دهد وقتی افرادی که در آن نزدیکی قرار دارند نیت‌های بدی نسبت به ما دارند. همه ما تجربیاتی از این سیستم داشته ایم. 

برای ارتباط با روانشناس خوب در سعادت آباد اینجا کلیک کنید.

در شرایط مناسب، این سیستم ممکن است در صورت لزوم خاموش شود. اما گاهی اوقات زمانی که نباید خاموش می شود، بنابراین مردم شروع به دیدن فریبکاری می کنند که در عبارات، حرکات یا کلمات افراد وجود ندارد. و تئوری‌های توطئه و بازی‌هایی شبیه به نمایش‌های واقعیت امروزی ایجاد می‌کند . با این حال، توجه به این نکته بسیار جالب است که اگر شخصی هرگز  نمایش ترومن را ندیده باشد  یا تلویزیون واقعیت یا دوربین های نظارتی همه جا را تجربه نکرده باشد، به طور موثر در برابر سندرم ترومن ایمن شده است. آنها ممکن است روان پریشی ها و پارانویای دیگری داشته باشند، اما تا حدی باورنکردنی، تظاهرات خاصی از بیماری روانی فقط یا عمدتاً در زمینه های فرهنگی خاص رخ می دهد ، و توهم نمایش ترومن قطعا یکی از آنهاست. گلد و گلد به این نتیجه رسیدند که بینش فرهنگی در مورد هذیان ها بخش مهمی از درک چگونگی عملکرد پدیده هایی مانند توهم نمایش ترومن است.

زندگی برای چنین افرادی هرگز آسان نیست. و از آنجایی که هیچ تشخیص رسمی وجود ندارد، گزینه های درمانی محدود هستند. بنابراین، برای این افراد که فکر می کنند در یک نمایش واقعی گیر افتاده اند و نمی توانند فرار کنند، چه می توان کرد؟ به نظر می رسد که درمان مشابه درمان اسکیزوفرنی یا سایر اختلالات پارانوئید مزمن - بستری شدن در بیمارستان، دارو درمانی و تحت نظارت دقیق روانپزشک است . بسیاری از بیماران مبتلا به سندرم ترومن بهبودی قابل توجهی پیدا می‌کنند و به نظر می‌رسد هیچ چیز توضیح نمی‌دهد که چرا برخی به واقعیت بازمی‌گردند و برخی دیگر در جنون ادامه می‌دهند – برای تماشاگران خیالی اجرا می‌کنند که هرگز از آزار و اذیت آنها خسته نمی‌شوند و منتظر پایان فصل یا اولین نمایش فیلم هستند. هرگز بالا نمی آید و آزادی آنها را از اجرا تضمین می کند.

مشاوره والدین

مهارت های فرزندپروری خود را با مشاوره والدین ارتقا دهید

پدر و مادر بودن می تواند گاهی اوقات بسیار استرس زا باشد. مسائل مختلفی در دوران والدین ممکن است ایجاد شود. به عنوان یک والدین ممکن است مواقعی پیش بیاید که برای دانستن اینکه چه رویکردی در قبال تربیت فرزند باید در پیش بگیرید، دچار مشکل شوید. خوشبختانه، راهبردها، روش‌ها و تکنیک‌های روان‌شناختی مختلفی وجود دارد که می‌تواند به شما در حل مسائل مربوط به تربیت کودک و بهبود رابطه‌تان با فرزندتان کمک کند. مشاوره والدین نوعی روان درمانی است که به والدین کمک می کند تا با چالش ها و مشکلات مربوط به کودک کنار بیایند.

برای ارتباط با بهترین روانشناس زن در تهران اینجا کلیک کنید.

چگونه می توانم بفهمم که به مشاوره والدین نیاز دارم؟

اگر دو یا چند مورد از احساسات زیر را تجربه کردید، ممکن است به مشاوره والدین نیاز داشته باشید:

• اضطراب ناشی از مشاجره مداوم با فرزند یا همسرتان.
• احساساتی که باید در اطراف همسر یا فرزندتان «نوک پا» بگذارید تا از مشاجره یا عصبانیت اجتناب کنید.
• احساس بی کفایتی به این دلیل که نمی توانید رفتارهای مخرب و/یا ناسالم فرزندتان را کنترل کنید.
• ترس از اینکه مشکلات عاطفی و رفتاری فرزندتان با افزایش سن تشدید شود.
• نگرانی از اینکه آسیب های گذشته کودک شما را تا بزرگسالی ادامه خواهد داد.
• ترس از این که تجربیات گذشته شما بر توانایی شما برای یک پدر و مادر خوب تأثیر بگذارد.

چه مسائل روانشناختی با مشاوره والدین درمان می شود؟

مسائل عاطفی و/یا روانی می تواند فرزندپروری را به ویژه چالش برانگیز کند. به عنوان مثال، اگر مضطرب یا افسرده هستید، ممکن است چالش‌های عادی والدین را بیش از توانایی‌های خود بیابید. مشاوره والدین می تواند به کاهش استرس، کاهش افسردگی، جلوگیری از حملات پانیک و کاهش اضطراب کمک کند. در طول درمان، یاد می گیرید که چگونه به طور موثر با استرس کنار بیایید تا بتوانید بهترین والدینی باشید که می توانید باشید. علاوه بر این، اگر از مسائل خشم رنج می برید، مشاوره والدین می تواند به شما کمک کند تا خشم خود را به طور موثر کنترل کنید تا در مسئولیت های فرزند پروری شما اختلال ایجاد نکند.

والدین می تواند بسیار استرس زا باشد، به خصوص اگر فرزندی با مسائل روانی و/یا مشکلات رفتاری داشته باشید. ممکن است فکر کنید که استرس ندارید، اما در واقعیت احتمالاً استرس دارید و فقط آن را نمی دانید. توجه به این نکته ضروری است که استرس می تواند به روش های مختلفی مانند: افسردگی، اضطراب، حملات پانیک، نگرانی بیش از حد، تحریک پذیری، عصبانیت، احساس ناامیدی و درماندگی و غیره ظاهر شود. فقدان آسیب زا مانند: مرگ فرزند یا همسر را تجربه کرد.

در طول مشاوره والدین چه اتفاقی می افتد؟

اگر احساس می‌کنید در مسئولیت‌های فرزندپروری غرق شده‌اید یا اگر مشکلاتی در زمینه فرزندپروری دارید که نمی‌توانید آنها را حل کنید، وقت آن است که به دنبال مشاوره والدین باشید. مشاور والدین ابزارهایی را به شما آموزش می‌دهد که برای مقابله با ترس‌هایتان، بهبود ارتباطاتتان، کنار آمدن با موقعیت‌های استرس‌زا، حل تعارض‌ها و تربیت موفقیت‌آمیز فرزندتان نیاز دارید.

در طول درمان، مشاور والدین شما تکالیفی را تعیین می کند تا بتوانید آنچه را که در جلسات مشاوره آموخته اید در زندگی خانگی خود به کار ببرید. پیشرفت شما تا زمانی که به اهداف فرزندپروری خود نرسیده اید به دقت زیر نظر گرفته می شود. مهم است که توجه داشته باشید که مشاور والدین شما احتمالاً می خواهد در صورت امکان با شما و پدر کودک ملاقات کند. مشارکت فعال هر دو والدین در درمان می تواند برای کمک به کودک شما برای سازگاری با موقعیت، قوانین و/یا روال جدید بسیار مفید باشد.

علاوه بر این، مشاور شما به شما یاد می دهد که چگونه با معلمان فرزندتان کار کنید، به رفتارهای ناسالم یا خود ویرانگر فرزندتان واکنش نشان دهید، به طور موثر با فرزندتان ارتباط برقرار کنید، مسائل روانی فرزندتان را مدیریت کنید، با موقعیت های استرس زا کنار بیایید، مهارت های فرزندپروری خود را بهبود ببخشید. اهداف واقع بینانه، رشد فرزندتان را زیر نظر بگیرید و تعهدات والدینی و کاری را متعادل کنید. هدف اصلی مشاور والدین بهبود روابط شما با فرزند و تقویت پیوند خانوادگی شماست.

مقابله با کودک لجباز: علل و راه حل ها

به سختی می توانید خانه ای بدون بچه لجباز پیدا کنید! دلایل اصلی لجبازی چیست و چگونه می توانیم بر آن غلبه کنیم؟ ابتدا بیایید یاد بگیریم که لجبازی در کودکان چیست.برای ارتباط با بهترین روانشناس مرد در تهران اینجا کلیک کنید.

لجبازی یک عادت بد در کودکان است که با چسبیدن به نظرات آنها و گوش ندادن به صحبت های والدین یا معلم آنها نمایان می شود. همچنین بدون هیچ توجیهی برای این رفتار، هرگونه درخواستی را که از سوی دیگران مطرح شود، رد می کنند.

کودک لجباز دارای ویژگی هایی مانند: امتناع از شنیدن دستورات بزرگترها و اصرار بر به دست آوردن یک چیز خاص با گریه، علاوه بر سرکشی از والدین است. علاوه بر این، آنها از هر راهی برای رسیدن به اهداف خود استفاده می کنند.

انواع مختلفی از لجبازی وجود دارد زیرا هر کودکی دلایل خاصی برای این رفتار بد دارد. پس باید راه حل های مناسبی برای غلبه بر مشکل کودک پیدا کنیم.

دلایل اصلی داشتن فرزند لجباز:

والدین در اکثر مواقع از نگرش طرد شدن فرزندان خود رنج می برند. این مشکل می تواند ایجاد شود، بنابراین شما باید در اسرع وقت آن را حل کنید. با این حال، دلایل از یک کودک به کودک دیگر متفاوت است.

دلایل لجبازی:

1) نوازش بیش از حد.

شاید والدین نمی توانند از زیاده روی در مورد پسران خود آگاه باشند که این امر به طور منفی منجر به لجبازی می شود.

۲) عدم پاسخگویی به نیازهای کودکان:

پف نکردن خواسته ها و نیازهای ضروری کودک مانند احساس خستگی، گرسنگی یا حتی خواب آلودگی. که منجر به تنش روانی می شود که به شکل لجبازی ظاهر می شود.

3) تقلید;

طبیعتاً پسرها از پدران تقلید می کنند، بنابراین ما در مقابل فرزندانمان مسئول اعمال و رفتار خود هستیم.

4) شرایط اجتماعی و روانی:

این شرایط به صورت غیرمستقیم بر روی کودکان تأثیر می گذارد. اعمال و رفتار آنها در امتناع از اطاعت و گوش دادن به دستورات از پیامدهای چنین شرایطی است.

5) تلویزیون و موبایل :

آنچه کودک از صحنه های لجبازی در آن صفحه ها می بیند، بر کودکان تأثیر می گذارد. کودک آنچه را که تماشا می کند تقلید می کند، بنابراین ما باید مراقب چیزی باشیم که آنها برای دیدن انتخاب می کنند.

6) وجود نقص فیزیولوژیکی:

ممکن است یک نقص در مغز باشد که باعث این نوع رفتار می شود.

7) اعمال محدودیت:

کودک به طور خود به خود نیاز دارد که آزادانه در داخل خانه حرکت کند. با این حال، برخی از والدین محدودیت هایی را برای رفت و آمد خود اعمال می کنند که ممکن است به دلیل وجود یک خانه باریک یا وجود یک شاهکار گران قیمت باشد. سپس، اگر کودکان را از تمرین آزادانه منع کنید، رفتار منفی دارند.

8) شخصیت قوی:

برخی از کودکان در تلاش برای نشان دادن قدرت و داشتن شخصیت خود رفتاری منفی دارند.

بهترین راه حل برای مشکل لجبازی کودکان

پس از شناخت علل اصلی این نگرش، باید راهبردهای مناسب را بشناسیم:

1. محیط راحت :

کودک باید در محیط مناسب اجتماعی، روانی و سالم به شیوه ای طبیعی برای رفتار سالم زندگی کند.

2. مدل خوب:

اعضای خانواده باید مراقب اعمال خود باشند که بچه ها هر کاری را که والدین انجام می دهند تقلید کنند.

3. گزینه های پیشنهادی:

در برخی موقعیت‌ها، انتخاب‌هایی را به فرزندان خود بدهید تا هر دستوری را مجبور نکنید.

4- نادانی:

ما باید از برخی مسائل غافل شویم، حتی برخی رفتارهای بد را اگر آسیبی به ما وارد نمی کند.

5- صبر دوای هر غمی است :

همچنین برای هر رفتار بد ما باید مدارا کنیم که قدم به قدم بتوانیم به اهدافمان برسیم.

6. تشویق:

مهم است که پسران خود را با هدایا و تمجید از ویژگی های خوب تشویق کنید تا رفتارهای درست خود را انجام دهند.

۷- با فرزندتان صحبت کنید:

شما می توانید یک دوست صمیمی برای پسران خود باشید، بنابراین می دانید چه چیزی آنها را آزار می دهد و دلایل پشت نگرش آنها چیست.

8. هر آرزویی جایز نیست

اگر به کودکان هر آنچه را که می خواهند بدهیم، به اندازه کافی راضی نمی شوند و ممکن است لجبازتر و خودخواه تر شوند.

به طور خلاصه، اولین و آخرین مسئولیت بر عهده خانواده است که مراقب اعمال فرزندان در تمام مراحل رشد باشند. برای بررسی علل قبلی، می توانید از یک استراتژی مناسب برای کنترل رفتارهای منفی استفاده کنید. اما اگر از کنترل شما خارج شد، باید برای غلبه بر این مشکل با یک متخصص مشورت کنید

یک درمانگر طلاق پیدا کنید

چه نوع درمانگرانی می توانند به افراد در مواجهه با چالش های طلاق کمک کنند؟

متخصصان بهداشت روان آموزش دیده - از جمله درمانگران ازدواج و خانواده (LMFT)، مشاوران حرفه ای دارای مجوز (LPC)، روانشناسان مشاور بهداشت روان دارای مجوز (LMHC) و مددکاران اجتماعی بالینی - قادر به درمان مراجعانی هستند که در حال فکر کردن به طلاق یا طلاق هستند . پایان یک ازدواج تقریباً همیشه یک تجربه ناراحت کننده است که اغلب منجر به احساس ناامیدی، غم و اندوه و از دست دادن امیدها و رویاهای آینده می شود. درمانگران می توانند به افراد کمک کنند تا از این چالش ها عبور کنند.

برای ارتباط با بهترین کلینیک روانشناسی در تهران با گروه روانشناسی ویان تماس بگیرید

درمانگران با مراجعی که با طلاق سروکار دارند چگونه رفتار می کنند؟

درمانگران می‌توانند به افراد کمک کنند تا با احساسات و تجربیات منفی پیرامون طلاق، مانند بهبودی پس از یک نمونه خیانت ، بهبود مهارت‌های ارتباطی، حل تعارض و غیره کنار بیایند. درمانگران همچنین می توانند به مراجع کمک کنند تا از احساسات منفی که ممکن است در رابطه با شکست رابطه تجربه کرده اند، مشکلات مراقبت از کودک و مشکلات مالی که ممکن است تجربه کنند، درمان کنند. یک مشاور همچنین می‌تواند به مشتری کمک کند تا روی رشد تمرکز کند: درک نقش او در طلاق و کار بر روی بخش‌هایی از آن‌ها که می‌توان آن‌ها را بهبود بخشید تا احساس کنند آماده هستند تا در نهایت از نو شروع کنند.

بهترین نوع درمان برای مقابله با طلاق چیست؟

انواع مختلفی از درمان وجود دارد که به مراجعین در طلاق کمک می کند. درمان شناختی رفتاری بر شناسایی افکار ناکارآمد و جایگزینی آنها با افکار سالم تر و واقعی تر متمرکز است. درمان مختصر متمرکز بر راه حل به مشتری کمک می کند تا متوجه شود کدام رفتارها و افکار نتایج مثبتی دارند تا این نقاط قوت را به حداکثر برسانند. تمرین های مبتنی بر ذهن آگاهی می تواند به فرد کمک کند تمرکز و کنترل افکار خود را حفظ کند. اگر زوجین هنوز طلاق نگرفته اند، زوج درمانی یا مشاوره ازدواج می تواند مفید باشد. در نهایت، بهترین نوع درمان به چالش هایی که یک فرد یا زوج با آن مواجه است و شخصیت و ترجیحات آنها بستگی دارد.

درمانگرانی که در زمینه طلاق تخصص دارند چه می کنند؟

درمانگرانی که در طلاق تخصص دارند به افراد کمک می کنند تا احساسات خود را درک کرده و پردازش کنند، موقعیت جدید خود را بپذیرند و به ایجاد مهارت های مورد نیاز برای داشتن آینده ای شاد و سازنده کمک کنند. درمان طلاق معمولاً از شکلی از گفتار درمانی استفاده می کند که در آن مراجع و درمانگر در مورد آنچه اتفاق افتاده برای کمک به ایجاد برنامه ای برای حرکت رو به جلو بحث می کنند و می فهمند. جلسات ممکن است بر عزت نفس، چالش‌های بزرگ کردن فرزندانی که بین خانواده‌ها تقسیم می‌شوند، یا بسیاری از چالش‌های دیگر که افراد پس از طلاق با آن مواجه می‌شوند، تمرکز کنند.