تربیت کودک مبتلا به ADHD می تواند طوفانی از احساسات باشد. ممکن است از انرژی بی حد و حصر آنها غرق شوید، از فراموشی ناامید شده باشید، یا از کشمکش در مدرسه دل شکسته شوید. اما به یاد داشته باشید، ADHD یک نقص شخصیتی نیست - یک تفاوت عصبی است. و با رویکرد صحیح، شما و فرزندتان می توانید با هم پیشرفت کنید.
این مقاله به بررسی استراتژیهای فرزندپروری موثر برای ADHD میپردازد و به شما این امکان را میدهد تا یک محیط حمایتی و پرورشی ایجاد کنید.برای ارتباط با بهترین روانشناس کودک در تهران با گروه ویان تماس بگیرید.
درک ADHD
ابتدا اجازه دهید در مورد ADHD به همان صفحه بپردازیم. اختلال کمبود توجه و بیش فعالی یک بیماری عصبی رشدی شایع است که میلیون ها کودک را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. به سه صورت اصلی ظاهر می شود:
- بی توجهی: مشکل در تمرکز، به راحتی پرت می شود، دستورالعمل ها را فراموش می کند.
- بیش فعالی: تحرک بیش از حد، بی قراری، مشکل در ثابت ماندن.
- تکانشگری: عمل کردن بدون فکر کردن، قطع حرف دیگران، محو کردن چیزها.
شدت این علائم ممکن است متفاوت باشد و ممکن است در هر کودک متفاوت باشد.
ساختن یک ساختار حمایتی
اکنون، بیایید به استراتژی هایی بپردازیم که می توانند تفاوت واقعی ایجاد کنند:
- روتین پادشاه است: یک برنامه روزانه قابل پیش بینی، از جمله بیدار شدن از خواب، زمان غذا، زمان تکالیف و زمان خواب ایجاد کنید. سازگاری به کودکان مبتلا به ADHD کمک می کند احساس امنیت کنند و اتفاقات بعدی را پیش بینی کنند.
- شکستن وظایف: کارهای بزرگ می تواند برای کودکان مبتلا به ADHD طاقت فرسا باشد. آنها را با دستورالعمل های واضح به مراحل کوچکتر و قابل مدیریت تقسیم کنید. از چک لیست ها یا وسایل کمک بصری استفاده کنید تا آنها را در مسیر خود نگه دارید.
- حرکت مهم است: بسیاری از کودکان مبتلا به ADHD از فعالیت بدنی منظم سود می برند. زمان بازی را در فضای باز برنامه ریزی کنید، وقفه های حرکتی را در جلسات تکالیف بگنجانید، یا فعالیت هایی مانند کلاس های رقص را کشف کنید.
- حواسپرتیها را به حداقل برسانید: وقتی روی تکالیف خانه کار میکنید یا روی یک کار خاص تمرکز میکنید، فضایی آرام و بدون شلوغی پیدا کنید. تلویزیون را خاموش کنید، اعلانها را بیصدا کنید و حواسپرتیها را تا حد امکان به حداقل برسانید.
- تقویت مثبت: خوب بودن فرزندتان را بگیرید! آنها را برای انجام وظایف، پیروی از دستورالعمل ها، یا متمرکز ماندن تحسین کنید. سیستمهای پاداش با امتیاز یا امتیاز نیز میتوانند انگیزه بزرگی باشند.
ارتباط کلیدی است
ارتباط باز و صادقانه برای یک رابطه سالم والدین و فرزند بسیار مهم است، به ویژه در هنگام مواجهه با ADHD. در اینجا چند نکته وجود دارد:
- گوش دادن فعال: وقتی فرزندتان صحبت می کند، توجه کامل خود را به او معطوف کنید. ارتباط چشمی برقرار کنید، حواسپرتیها را کنار بگذارید، و علاقه واقعی خود را به آنچه میگویند نشان دهید.
- احساسات آنها را تأیید کنید: اجازه دهید فرزندتان بداند که احساساتش معتبر هستند، حتی اگر رفتارشان درست نباشد. به آنها کمک کنید تا احساسات خود را شناسایی کنند و راه های سالمی برای ابراز آنها ایجاد کنند.
- ارتباط واضح و مختصر: هنگام ارائه دستورالعمل از جملات کوتاه و مستقیم استفاده کنید. از فریاد زدن یا ناله کردن خودداری کنید، که می تواند برای کودکان مبتلا به ADHD خسته کننده باشد.
- با هم کار کنید: فرزندتان را در ایجاد برنامه های روزمره و تعیین انتظارات مشارکت دهید. این حس مالکیت را تقویت می کند و احتمال پیگیری آنها را افزایش می دهد.
مراقبت از خود
تربیت کودک مبتلا به ADHD می تواند از نظر عاطفی سخت باشد. در اینجا چند یادآوری برای اولویت دادن به رفاه شما وجود دارد:
- به دنبال پشتیبانی باشید: با سایر والدین کودکان مبتلا به ADHD ارتباط برقرار کنید. گروه های حمایتی می توانند منبع ارزشمندی از اطلاعات، همدلی و تجربیات مشترک باشند.
- خودمراقبتی را تمرین کنید: برای فعالیتهایی که از آن لذت میبرید، زمانبندی کنید، چه مطالعه، گذراندن وقت با دوستان یا دنبال کردن یک سرگرمی. مراقبت از خود شما را به پدر و مادر بهتری تبدیل می کند.
- کمک حرفه ای: اگر برای مقابله با مشکل مشکل دارید، در جستجوی کمک حرفه ای تردید نکنید. یک درمانگر می تواند شما را با استراتژی های اضافی مجهز کند و فضای امنی برای پردازش احساسات شما فراهم کند.
شما تنها نیستید. با داشتن سیستم حمایتی، دانش و استراتژی های مناسب، می توانید یک محیط مثبت و پرورش دهنده برای کودک مبتلا به ADHD خود ایجاد کنید. روی نقاط قوت آنها تمرکز کنید، دستاوردهایشان را جشن بگیرید، و برای عبور از چالشها با هم کار کنید. با درک ADHD و اجرای این استراتژیهای فرزندپروری مؤثر، میتوانید یک پیوند قوی و محبت آمیز ایجاد کنید و به فرزند خود برای رشد و شکوفایی قدرت دهید.