روان درمانی چیست؟

 

روان درمانی که گفتار درمانی نیز نامیده می شود، اصطلاحی برای انواع تکنیک های درمانی است که هدف آن کمک به فرد در شناسایی و تغییر احساسات، افکار و رفتارهای ناسالم است. این افکار و احساسات می توانند با موقعیت هایی مانند:

• مسائل مربوط به رابطه
• اندوه .
• انطباق با یک موقعیت جدید زندگی یا شرایط پزشکی.
• استرس و مشکلات مقابله ای.

آنها همچنین می توانند با سلامت روان و شرایط رفتاری تشخیص داده شده مرتبط باشند.

روان درمانی با یک متخصص بهداشت روان آموزش دیده و دارای مجوز، مانند روانشناس یا روانپزشک انجام می شود . این می تواند برای شما و/یا خانواده شما پشتیبانی، آموزش و راهنمایی ارائه دهد تا به شما کمک کند تا عملکرد بهتری داشته باشید و رفاه شما را افزایش دهید.

روان درمانی ممکن است در ترکیب با دارو یا سایر روش های درمانی یا به عنوان یک درمان مستقل مورد استفاده قرار گیرد.

تفاوت بین روان درمانی، مشاوره و درمان چیست؟

بسیاری از مردم از کلمات "روان درمانی"، "مشاوره" و "درمان" برای بیان یک چیز استفاده می کنند: گفتگو درمانی با یک متخصص سلامت روان برای کمک به حل مشکلات یا درمان شرایط سلامت روان.

اگرچه مردم اغلب از "درمان" به عنوان نسخه کوتاه شده "روان درمانی" (که جایگزینی صحیح است) استفاده می کنند، باید توجه داشت که روان درمانی به طور خاص به مسائل ذهنی، عاطفی و رفتاری می پردازد. چندین نوع درمان دیگر برای شرایط مختلف سلامتی وجود دارد، مانند گفتار درمانی ، فیزیوتراپی، آب درمانی ، پرتودرمانی و بسیاری موارد دیگر.

مشاوره معمولاً یک درمان مختصر است که یک علامت یا موقعیت خاص را هدف قرار می دهد، مانند مسائل زناشویی یا خانوادگی، در حالی که روان درمانی معمولاً یک درمان طولانی مدت است که سعی می کند بینش بیشتری در مورد مسائل یک فرد به دست آورد یا به یک وضعیت سلامت روان کمک کند. اشکالی ندارد که از اصطلاحات به جای یکدیگر استفاده کنید.

انواع روان درمانی چیست؟

متخصصان سلامت روان از چندین نوع روان درمانی استفاده می کنند و بسیاری از متخصصان در انواع خاصی تخصص دارند. انتخاب نوع درمان بستگی به شرایط و/یا شرایط خاص شما دارد. درمانگران ممکن است عناصری از رویکردهای درمانی مختلف را ترکیب کنند تا نیازهای شما را به بهترین نحو برآورده کنند.

برخی از رایج ترین انواع روان درمانی عبارتند از:

• درمان شناختی رفتاری (CBT) : این یک نوع روان درمانی ساختار یافته و هدف گرا است. متخصصان سلامت روان از آن برای درمان یا مدیریت شرایط سلامت روان و نگرانی های عاطفی استفاده می کنند. درمانگر یا روانشناس به شما کمک می کند افکار و احساسات خود را از نزدیک ببینید. شما متوجه خواهید شد که افکار شما چگونه بر اعمال شما تأثیر می گذارد. از طریق CBT، می توانید افکار و رفتارهای منفی را بیاموزید و یاد بگیرید که الگوها و عادات فکری سالم تری اتخاذ کنید.
• رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT) : DBT نوعی از گفتار درمانی است که مبتنی بر رفتار درمانی شناختی است، اما به ویژه برای افرادی که احساسات را به شدت تجربه می کنند، سازگار است. هدف اصلی درمانگرانی که از DBT استفاده می کنند ایجاد تعادل بین اعتبار (پذیرش) شخصیت شما و چالش های شما و مزایای تغییر است. درمانگر به شما کمک می کند تا مهارت های جدیدی را برای بهبود تنظیم هیجان بیاموزید. این شامل درمان فردی و گروهی است.
• درمان بین فردی (IPT) : این یک نوع درمان کوتاه مدت است. این به شما کمک می کند تا مسائل زیربنایی بین فردی را که دردسرساز هستند، مانند غم و اندوه حل نشده، تغییر در نقش های اجتماعی یا کاری، درگیری با دیگران و مسائل مربوط به دیگران، درک کنید. این می تواند به شما کمک کند روش های سالم برای بیان احساسات و راه های بهبود ارتباطات را بیاموزید.
• درمان روان پویایی : این نوع درمان مبتنی بر این ایده است که رفتار و بهزیستی روانی تحت تأثیر تجربیات دوران کودکی و افکار یا احساسات تکراری مشکل ساز است که خارج از آگاهی شما هستند (آنها ناخودآگاه هستند). شما با یک درمانگر کار خواهید کرد تا خودآگاهی خود را بهبود ببخشید و الگوهای قدیمی خود را تغییر دهید تا بتوانید مسئولیت کامل زندگی خود را به دست بگیرید.

درمان‌های اضافی که متخصصان سلامت روان گاهی در ترکیب با روان‌درمانی استفاده می‌کنند عبارتند از:

• درمان به کمک حیوانات : این شامل کار با سگ، اسب یا سایر حیوانات برای ایجاد آرامش، کمک به برقراری ارتباط و کمک به مقابله با تروما است.
• هنر درمانی خلاق : این شامل استفاده از هنر، رقص، موسیقی و شعر برای کمک به گفتار درمانی و ارتباط است.
• بازی درمانی : این درمان به طور خاص به کودکان کمک می کند تا عواطف و احساسات خود را از طریق بازی شناسایی کرده و در مورد آنها صحبت کنند.

بسته به اینکه چه کسی در جلسه شرکت می کند، انواع مختلفی از درمان نیز وجود دارد. این موارد عبارتند از:

• درمان فردی : این درمان فقط شامل شما و متخصص سلامت روان می شود.
• گروه درمانی : این درمان زمانی اتفاق می افتد که دو یا چند نفر همزمان با یک متخصص سلامت روان در درمان شرکت کنند. در گروه درمانی، می توانید تجربیات خود را به اشتراک بگذارید و از تجربیات مشابه دیگران یاد بگیرید.
• مشاوره ازدواج/ زوج درمانی : این درمان شامل شما و همسر یا شریک عاشقانه شما می شود. درمانگران ازدواج و خانواده دارای مجوز (LMFT) به طور خاص آموزش دیده اند تا به زوج ها کمک کنند تا مشکلات خود را تعیین کنند و روی راه حل کار کنند. مسائل ممکن است مربوط به ارتباطات، تربیت فرزندان، امور مالی، درک وضعیت سلامت روان خود یا شریک زندگیتان و موارد دیگر باشد.
• خانواده درمانی : این درمان شامل شما و اعضای خانواده شما می شود - همه آنها یا برخی از آنها. این می تواند به اعضای خانواده کمک کند تا ارتباطات را بهبود بخشند و درگیری ها را حل کنند، که می تواند از حسادت خواهر و برادر تا مسائل مربوط به مقابله با مرگ یکی از اعضای خانواده را شامل شود.

چه کسانی به روان درمانی نیاز دارند؟

روان‌درمانی می‌تواند برای هر کسی که با چالش‌های زندگی، استرس بیش از حد، سازگاری با موقعیت جدید زندگی یا شرایط پزشکی و/یا دارای سلامت روان یا شرایط رفتاری دست و پنجه نرم می‌کند، مفید باشد. این شامل کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می شود.

جلسات روان درمانی برای مسائل کوتاه مدت می تواند چند هفته یا چند ماه طول بکشد یا برای موقعیت های پیچیده تر یا شرایط مزمن می تواند چندین ماه یا سال طول بکشد.

برخی (اما نه تنها) نشانه هایی که نشان می دهد شما یا فرزندتان ممکن است از گفتار درمانی بهره مند شوید عبارتند از:

• بیشتر روزها حالت منفی را احساس می کنید.
• علاقه خود را به چیزهایی که زمانی از آنها لذت می بردید از دست داده اید.
• احساس می کنید تحت تأثیر زندگی قرار گرفته اید، و این بر خلق و خو و عملکرد روزانه شما تأثیر می گذارد.
• احساس می کنید نمی توانید احساسات خود را کنترل کنید.
• افکار مضطرب، مزاحم یا مسابقه ای دارید.
• عادات غذا خوردن و/یا خواب شما تغییر کرده است.
• عادات خاصی مانند نوشیدن بیش از حد الکل، مصرف مواد مخدر، قمار یا سایر رفتارهای پرخطر در حال تبدیل شدن به مشکل هستند.
• شما ضربه روحی، مانند تصادف رانندگی، مرگ یکی از عزیزان یا تجاوز فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده اید.
• شما دائماً عزت نفس و اعتماد به نفس پایینی دارید.
• شما با مشکلات مداوم در روابط مواجه هستید، چه با یک شریک عاشقانه، یکی از اعضای خانواده یا همکار.
• شما برای مقابله با استرس مربوط به کار، خانواده یا مدرسه مشکل دارید.
• از روابط اجتماعی و/یا فعالیت های اجتماعی کناره گیری کرده اید.

اگر مطمئن نیستید که آیا روان درمانی می تواند به شما کمک کند یا خیر، با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی اولیه خود تماس بگیرید. می توانند راهنمایی کنند.