اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD)

اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) یک اختلال رشدی است که از اوایل کودکی شروع می شود. ADHD قبلاً اختلال نقص توجه (ADD) نامیده می شد.

ADHD اغلب اشتباه گرفته می شود. می تواند مشکلاتی ایجاد کند:

• متمرکز کردن
• حواس پرت شدن
• بیش فعال بودن (گاهی اوقات)
• تکانشی بودن

این ممکن است باعث شود افراد مبتلا به ADHD با مشکلات زیر مواجه شوند:

• مدرسه رفتن
• دوستی ها
• کار کردن
• زندگی خانوادگی

از هر 20 استرالیایی حدود 1 نفر مبتلا به ADHD است. در حالی که ADHD در پسران شایع تر است - در دختران و بزرگسالان کمتر تشخیص داده می شود.

بیش از 3 از هر 4 کودک مبتلا به ADHD هنوز در بزرگسالی علائم دارند.

علائم ADHD چیست؟

ADHD می تواند به 3 روش ظاهر شود:

1. علائم بی توجهی - فرد به راحتی حواسش پرت می شود اما بیش فعال یا تکانشی نیست.
2. علائم بیش فعالی- تکانشی - فرد دارای علائم تکانشگری و بیش فعالی است.
3. علائم ترکیبی - فرد دارای ترکیبی از علائم از جمله بیش فعالی، بی توجهی و تکانشگری است.

علائم بی توجهی

افراد مبتلا به ADHD بی توجه ممکن است این علائم را داشته باشند:

• تمایل به شروع اما پایان ندادن کارها
• به تعویق انداختن وظایفی که نیاز به تلاش مداوم دارند
• به راحتی پرت شدن یا خیال پردازی
• مشکل در به خاطر سپردن چیزها
• در سازماندهی وظایف، فعالیت ها، وسایل یا زمان مشکل دارند
• از دست دادن چیزها
• دستورالعمل ها را دنبال نمی کند
• توجه نکردن به جزئیات و اشتباه کردن
• تلاش برای تمرکز و تمرکز روی کارهایی که آنها را خسته کننده یا خسته کننده می دانند

علائم بیش فعالی- تکانشی

افراد مبتلا به بیش فعالی- تکانشی ADHD ممکن است این علائم را داشته باشند:

• بیش از دیگران بی قرار و غوغا می کند
• بی وقفه صحبت کردن و قطع کردن مکالمات
• قبل از اینکه سوال تمام شود پاسخ ها را واضح می کند
• واکنش سریع به موقعیت ها بدون فکر کردن به عواقب آن
• هنگامی که آنها چیزی می خواهند به والدین، شریک زندگی یا دوستان خود بداخلاق می کنند
• کسالت را غیر قابل تحمل می دانند
• به دنبال تحریک
• مشارکت در ریسک پذیری یا رفتار خطرناک
• اکنون به جای یک پاداش بزرگتر، یک پاداش کوچکتر انتخاب کنید

علائم ترکیبی

برخی از افراد علائم ADHD بی توجه و بیش فعالی- تکانشی را دارند.

چه چیزی باعث ADHD می شود؟

افراد مبتلا به ADHD تفاوت هایی در آناتومی و عملکرد مغز خود دارند. علل دقیق ADHD شناخته نشده است. مطالعات ژنتیکی نشان می دهد که ADHD یک اختلال ارثی است.

تحقیقات نشان داده است که علائم ADHD با بیولوژی مغز شما مرتبط است.

عوامل محیطی زیر ممکن است در ایجاد ADHD نقش داشته باشند:

• سیگار کشیدن مادر در دوران بارداری
• نوشیدن الکل مادر در دوران بارداری
• زایمان زودرس
• وزن کم هنگام تولد

سایر عوامل محیطی که می توانند باعث تغییر در رشد و عملکرد مغز شما شوند عبارتند از:

• سموم : مواد شیمیایی مانند سرب می توانند بر رشد مغز تأثیر بگذارند.
• محیط خانه: اگر در خانه تعارض زیاد باشد.
• ترومای اوایل دوران کودکی : کودکانی که در اوایل دوران کودکی تروما را تجربه می کنند، احتمال بیشتری دارد که ویژگی های سازگار با ADHD را نشان دهند. اکثر کودکان مبتلا به ADHD ترومای اولیه دوران کودکی را تجربه نکرده اند.

چه زمانی باید به پزشکم مراجعه کنم؟

طبیعی است که افراد هر از گاهی بی قرار و حواسشان پرت شود. اما زمانی که شما ADHD دارید، علائم شما پایدار است و در محل کار یا مدرسه و دوستی شما اختلال ایجاد می کند.

اگر نگران این هستید که ممکن است ADHD داشته باشید، اولین قدم مراجعه به پزشک است. به احتمال زیاد شما را به یک روانشناس ارجاع می دهند.

یک روانشناس تنها پس از ارزیابی دقیق رفتار شما می تواند تشخیص دهد.

بسیاری از اختلالات رفتاری وجود دارند که می توانند علائم ADHD را به خصوص در کودکان خردسال ایجاد کنند. مهم است که یک ارزیابی مناسب داشته باشید.

سایر دلایل بی توجهی، تکانشی یا بیش فعال بودن افراد عبارتند از:

• مشکلات سلامتی یا عاطفی
• مشکلات یادگیری
• کمبود خواب
• آسیب مغزی