ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌خواهد تعیین کند که آیا شرایط دیگری ممکن است باعث اضطراب شما شود یا اینکه شما دارای اختلال اضطراب اجتماعی همراه با اختلال سلامت جسمی یا روانی دیگری هستید.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است تشخیص را بر اساس موارد زیر تعیین کند:
معیارهای DSM-5 برای اختلال اضطراب اجتماعی عبارتند از:
درمان بستگی به این دارد که اختلال اضطراب اجتماعی چقدر بر توانایی شما برای عملکرد در زندگی روزمره تأثیر می گذارد. رایج ترین درمان برای اختلال اضطراب اجتماعی شامل روان درمانی (همچنین مشاوره روانشناختی یا گفتار درمانی نیز نامیده می شود) یا داروها یا هر دو است.
روان درمانی علائم را در اکثر افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی بهبود می بخشد. در درمان، شما یاد می گیرید که چگونه افکار منفی در مورد خود را بشناسید و تغییر دهید و مهارت هایی را برای کمک به کسب اعتماد در موقعیت های اجتماعی توسعه دهید.
درمان شناختی رفتاری (CBT) مؤثرترین نوع روان درمانی برای اضطراب است و زمانی که به صورت فردی یا گروهی انجام شود می تواند به همان اندازه مؤثر باشد.
در CBT مبتنی بر مواجهه، شما به تدریج کار می کنید تا با موقعیت هایی که بیشتر از آن ها می ترسید، روبرو شوید. این می تواند مهارت های مقابله ای شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند تا اعتماد به نفس خود را برای رویارویی با موقعیت های اضطراب آور ایجاد کنید. همچنین می‌توانید در آموزش مهارت‌ها یا ایفای نقش شرکت کنید تا مهارت‌های اجتماعی خود را تمرین کنید و در ارتباط با دیگران راحتی و اعتماد به نفس کسب کنید. تمرین قرار گرفتن در معرض موقعیت های اجتماعی به ویژه برای به چالش کشیدن نگرانی های شما مفید است.
اگرچه چندین نوع دارو در دسترس است، مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) اغلب اولین نوع دارویی هستند که برای علائم پایدار اضطراب اجتماعی آزمایش می‌شوند. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است پاروکستین (پاکسیل) یا سرترالین (زولوفت) را تجویز کند.
مهارکننده بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRI) ونلافاکسین (Effexor XR) نیز ممکن است گزینه ای برای اختلال اضطراب اجتماعی باشد.
برای کاهش خطر عوارض جانبی، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است شما را با دوز کم دارو شروع کند و به تدریج نسخه شما را به دوز کامل افزایش دهد. ممکن است چند هفته تا چند ماه درمان طول بکشد تا علائم شما به طور قابل توجهی بهبود یابد.
ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین ممکن است داروهای دیگری را برای علائم اضطراب اجتماعی تجویز کند، مانند:
اگر درمان به سرعت جواب نداد، تسلیم نشوید. می توانید در طول چند هفته یا چند ماه به پیشرفت در روان درمانی ادامه دهید. یادگیری مهارت های جدید برای کمک به مدیریت اضطراب زمان می برد. و یافتن داروی مناسب برای شرایط شما می‌تواند به آزمون و خطا نیاز داشته باشد.
برای برخی از افراد، علائم اختلال اضطراب اجتماعی ممکن است با گذشت زمان محو شوند و دارو را می توان قطع کرد. برخی دیگر ممکن است برای جلوگیری از عود، سالها نیاز به مصرف دارو داشته باشند.
برای استفاده حداکثری از درمان، قرار ملاقات های پزشکی یا درمانی خود را نگه دارید، با تعیین اهداف برای نزدیک شدن به موقعیت های اجتماعی که باعث اضطراب شما می شود، خود را به چالش بکشید، طبق دستور داروها را مصرف کنید و با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد هرگونه تغییر در وضعیت خود صحبت کنید.
چندین داروی گیاهی به عنوان درمان اضطراب مورد مطالعه قرار گرفته است، اما نتایج متفاوت است. قبل از مصرف هر گونه داروی گیاهی یا مکمل، با تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که آنها بی خطر هستند و با هیچ دارویی که مصرف می کنید تداخل ندارند.