چرا افراد بدنبال خانم دکتر روانشناس برای درمان می گردند؟

بعضی افراد و دیدم که به دلایل مختلفی وقتی با غیر همجنس خودشون روبرو میشن استرس میگیرن، خجالت میکشن، موذب هستن و …

شاید الان یسریا بگن وا مگه میشه؟ دیگه دوره ی این چیزا گذشته و … اما واقعا این مسائل هست و خیلی وقتا علل موجهی هم داره.ما تو این مقاله به این میپردازیم که چرا خیلی ها رفتن پیش یک روانشناس خانم رو به آقا ترجیح میدن و چرا بیشتر زنان دوست دارن روانشناس بشن؟

خیلی از افراد بنابر دلایل خاصی هنگام انتخاب یک درمانگر، ترجیحات جنسیتی دارند و دلشان می خواهد توسط یک خانم دکتر روانشناس مشاوره بشوند.

مهمترین دلیل این است که بعضی اشخاص با جنس زن راحت تر هستند و میتوانند بسادگی و با آرامش در مورد موضوعات خصوصی و تجربیاتشان با روانشناس خانم صحبت کنند.البته لزوما اینطور نیست که هرجنسی با هم جنس خودش راحت ارتباط برقرار کند اما در اکثر مواقع یک زن ترجیح می دهد با یک خانم دیگر در مورد مسائلش حرف بزند شاید به این دلیل باشد که زنان حرف هم را بهتر می فهمند.

از طرفی هم ممکن است یک زنی که در زندگی اش خشونت های مردانه را تجربه کرده یا مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته، با یک روانشناس مرد، احساس راحتی نکند زیرا فرد در مواجه با این درمانگر دچار استرس میشود و این، ما را از هدف جلسات درمانی دور می کند.

گاهی هم پیش می آید که مراجع می خواهد در خصوص مسائل جنسی و تجربیاتش با درمانگر صحبت کرده و از او سوالاتی بپرسد و شرم و حیا اجازه نمی دهد که این دسته از مشکلات را با غیر همنجس مطرح کند. بنابراین ترجیح می دهد که از راهنمایی های یک خانم دکتر روانشناس برای حل مسائل محرمانه اش استفاده کند.

چطور یک دکتر روانشناس زن خوب  پیدا کنم؟

شاید پیدا کردن یک دکتر روانشناس زن خوب در تهران نیاز به صرف زمان و تلاش داشته باشد اما مطمئن باشید ارزشش را دارد.

شما برای درمان به شخصی احتیاج دارید که بتوانید به او اعتماد کنید ، با او درباره موضوعات دشوار و اسرار صمیمی صحبت کنید و راحت باشید. میتوان گفت درمانگر در روند بهبودی شما شریک خواهد بود.بنابراین تا زمانی که نتوانید یک رابطه خوب با درمانگر خود برقرار کنید ، جلسات درمان برایتان موثر نخواهد بود.

پس بهتر است در ابتدا برای یافتن یک روانشناس خانم خوب در تهران کمی وقت بگذارید. خیلی خوب است که از روانشناسی کمک بگیرید که بطور تخصصی در زمینه مشکل شما کار می کند و در آن زمینه تجربیات زیادی دارد.

حتی اگر درمانگر از همه جهات عالی بنظر میرسد و تمام خصوصیاتی که می خواهید دارد اما حس خوبی نسبت به او ندارید بهتر است که به حس خود اعتماد کنید و به فرد دیگری برای درمان مراجعه کنید.

چرا تعداد روانشناس خانم از آقا بیشتر است؟

بنابر دلایل متعددی بسیاری از زنان دوست دارند روانشناس بشوند.برخی از نتایج نشان می دهد که تعداد روانشناس خانم از آقا بیشتر است .

زنان بدلیل اینکه تارهای بیشتری در کالوزوم خود دارند می توانند از هردو نیمکره مغزشان بخوبی استفاده کرده و واقعیات و احساسات را بخوبی از هم تشخیص دهند که این باعث درک بیشتر و همدلی احساسی با بیمار می شود.

زنان نسبت به مردان پرحرف تر بوده و قادرند افکار را به کلمات تبدیل کنند. استفاده صحیح از کلمات در جلسات درمانی امری اساسی است.

زنان بخاطر بزرگ بودن ناحیه هیپوکامپوس مغزشان حافظه ی قوی تری دارند و با کمک آن به سوابق پزشکی بیماران خود دسترسی دارند.

در توضیح اینکه چرا زنان بیشتر از مردان در رشته روانشناسی تحصیل می کنند باید بگوییم که زنان براحتی می توانند خودشان را بجای شخص دیگر قرار دهند و این هنگام همدلی با بیمار بسیار مفید است.

یک روانشناس خانم قادر است همزمان چندین کار را در جلسات درمانی انجام دهد. به عنوان مثال می تواند همزمان با تماشای زبان بدن و گوش دادن به صحبت های بیمار ، فکر کند، جلسات گذشته را بخاطر بیاورد ، و آنها را تجزیه و تحلیل کند.

3 تن از بزرگترین روانشناس های زن جهان

شاید فکر کنید که همه روانشناسان اولیه، مرد بودند. اما واقعیت این است که زنان از همان روزهای ابتدایی به روانشناسی کمک کرده اند. برآوردها نشان می دهد که در اوایل دهه 1900 ، تقریباً 12٪ از روانشناسان در آمریکا زن بودند.

یکی از بزرگترین روانشناس های زن جهان ، آنا فروید بود. آنا دختر روانکاو مشهور زیگموند فروید است که در روانشناسی شناخته شده و تأثیرگذار بود. آنا فروید نه تنها عقاید پدرش را گسترش داد ، بلکه به توسعه روان درمانی کودک نیز کمک کرد.

مری ویتون کالکینز به عنوان اولین رئیس زن انجمن روانشناسی آمریکا در طول زندگی حرفه ای خود ، بیش از صد مقاله تخصصی در زمینه های روانشناسی نوشت و مشهور شد.

لتا استتر هولینگ ورث یکی از پیشگامان علم روانشناسی در امریکا بود که مطالعات گسترده ای را روی روانشناسی زنان انجام داد و نشان داد که زنان به اندازه مردان باهوش و توانا هستند.

دکتر روانشناس زن خوب در  تهران

اگر بنابر دلایل مختلفی که بصورت خودآگاه یا ناخودگاه در وجود شما هست نمیتوانید مشکل تان را با روانشناس آقا در میان بگذارید و دنبال یک دکتر روانشناس زن خوب در  تهران هستید دکتر فرزانه محمدی انتخاب شایسته ای برای شما هستند.

هر روانشناسی که انتخاب می کنید چه مرد چه زن باید یکسری ویژگی ها داشته باشد:

شنونده فعال و خوبی باشد

یکی از مهمترین مهارتهایی که یک روانشناس می تواند داشته باشد ارتباطات است. روانشناسان باید مشتاقانه و با تمرکز کامل صحبت های بیمار را بشنوند و برای داشتن اطلاعات بیشتر هرجا لازم است سوال بپرسند.

همدل و همراه باشد

یکی از اولین قدم هایی که روانشناس هنگام ملاقات با یک بیمار تازه باید بردارد ایجاد ارتباط خوب است. برقراری رابطه خوب مهم است زیرا بیماران را تشویق می کند تا به متخصص اعتماد کنند و احساسات خود را براحتی بیان کنند.

صبور باشد

درمان یک بیمار آسان و سریع نیست.از اینرو روانشناسان باید صبور باشند و قبول کنند که هر بیمار نیاز به زمان متفاوتی برای پیشرفت و بهبود دارد.ممکن است درمان یک فرد سالها طول بکشد مخصوصا اگر قبلا با ضربه های شدیدی روبرو شده باشد.

توهم چیست و چه بیماری‌هایی در بروز آن نقش دارند؟

توهم احساسی است که واقعی به نظر می‌رسد، اما در حقیقت توسط ذهن شما ایجاد می‌شود. توهم می‌تواند روی تمام حواس پنچ‌گانه تأثیر بگذارد. برای مثال، ممکن است یک تصویر غیرواقعی ببینید یا صدایی را بشنوید که سایر افراد حاضر در اتاق نمی‌توانند آن را بشنوید. علت توهم متنوع است و می‌تواند از بیماری‌های روانی تا عوارض جانبی داروها و بیماری های جسمی متغیر باشد.

بسته به علت توهم باید برای درمان به روانپزشک، متخصص مغز و اعصاب یا پزشک عمومی مراجعه کنید. درمان بیماری‌ زمینه‌ای می‌تواند به رفع توهم کمک کند. همچنین ممکن است پزشک راهکارهای دیگری مانند افزایش زمان خواب را توصیه کند. با دیجی‌کالا مگ همراه باشید تا با انواع توهم و دلایل بروز آن آشنا شوید.

انواع توهم

توهم ممکن است بینایی، بویایی، چشایی، شنوایی یا لامسه را تحت تأثیر قرار دهد.

توهمات بصری

توهم بصری (Visual hallucinations) شامل دیدن اشیاء، افراد یا نورهایی می‌شود که وجود ندارند. به‌عنوان مثال، ممکن است فردی را ببینید که در اتاق نیست یا چراغ‌های چشمک‌زنی را مشاهده کنید که هیچ کس دیگری نمی‌تواند آن‌ها را ببیند.

توهمات بویایی

توهم بویایی (Olfactory hallucinations) حس بویایی شما را درگیر می‌کند. برای مثال، ممکن است هنگام بیدار شدن در نیمه شب بوی نامطبوعی به مشام شما برسد یا احساس کنید که بدنتان بوی بدی می‌دهد، در حالی که در واقعیت این‌طور نیست. علاوه بر این، ممکن است عطرهایی مانند بوی گل را استشمام کنید که برای شما لذت‌بخش است.

توهمات چشایی

توهم چشایی (Gustatory hallucinations) شبیه‌ی توهم بویایی است، اما به جای بویایی حس چشایی شما را درگیر می‌کند و باعث می‌شود طعم‌هایی را حس کنید که اغلب عجیب یا ناخوشایند هستند. یکی از علائم نسبتاً شایع در مبتلایان به صرع توهم چشایی است که اغلب باعث احساس طعم فلز در دهان می‌شود.

توهمات شنوایی

توهم شنوایی (Auditory hallucinations) از رایج‌ترین توهماتی است که ممکن است یک فرد تجربه کند. در این شرایط ممکن است صدای شخصی را بشنوید که با شما صحبت می‌کند یا به شما می‌گوید که کارهای خاصی را انجام دهید. صدا ممکن است عصبانی، خنثی یا صمیمی باشد. نمونه‌های دیگر این نوع توهم شامل شنیدن صدای راه رفتن افراد در اتاق یا ضربه زدن مکرر است.

توهمات لمسی

توهمات لمسی (Tactile hallucinations) شامل احساس لمس یا حرکت روی بدن می‌شود. برای مثال، ممکن است احساس کنید که حشرات روی پوست شما می‌خزند یا اندام‌های داخلی شما در حال حرکت هستند. همچنین احتمال دارد دست‌های کسی را روی بدن خود احساس کنید.

علت توهم

عوامل مختلفی در بروز توهم نقش دارند که رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

دیابت

زمانی که قند خون شما برای مدت طولانی بالاتر از حد طبیعی باشد، ممکن است دچار توهم شوید. اگر قند خون به بیش از ۶۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر (mg/dL) برسد، به سندرم هیپرگلیسمی هیپراسمولار مبتلا می‌شوید. این سندرم یکی از عوارض جدی دیابت است که باعث تشنگی شدید، تب، گیجی و توهم می‌شود. در این شرایط برای کاهش قند خون و تأمین مایعات و الکترولیت‌های مورد نیاز بدن به داروهای تزریقی یا داخل وریدی (IV) نیاز دارید.

اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یک اختلال روانی جدی است که تفکر، رفتار و احساسات را تحت تأثیر قرار می‌دهد و با علائم مختلفی مثل توهم و هذیان‌ همراه است. این بیماری عملکردهای روزانه‌ی فرد را مختل می‌کند و مبتلایان به آن به درمان مادام‌العمر نیاز دارند. درمان سریع و به موقع می‌تواند قبل از بروز عوارض جدی به کنترل علائم بیماری کمک کند.

شنیدن صداهای غیرواقعی در سر یکی از علائم رایج اسکیزوفرنی است که حدود نیمی از بیماران به آن مبتلا می‌شوند. بعضی از افراد هم ممکن است دچار توهمات بصری شوند. در حال حاضر، پزشکان علت بروز این علائم را نمی‌دانند، اما معتقدند که ترکیبی از عوامل مختلف شامل تغییرات مغز، ژنتیک و محیط در بروز آن‌ها نقش دارند. داروهای ضد‌روان‌پریشی می‌توانند به کاهش این علائم کمک کنند.

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال پیشرونده‌ی سیستم عصبی است که روی حرکات بدن تأثیر می‌گذارد. غالباً علائم این بیماری به تدریج و از یک سمت بدن شروع می‌شود و خود را به صورت لرزش اندام‌ها، کند شدن حرکات، سفتی عضلات و تغییر گفتار نشان می‌دهد. بیشتر این علائم به دلیل از بین رفتن سلول‌های عصبی سازنده‌ی دوپامین ایجاد می‌شوند. دوپامین یک پیام‌رسان شیمیایی است که کاهش آن به فعالیت غیرطبیعی مغز منجر می‌شود. علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما احتمالاً ژن‌ها و بعضی از سموم در بروز آن نقش دارند.

بیش از نیمی از مبتلایان به این بیماری دچار توهم یا هذیان می‌شوند و معمولاً توهمات بصری دارند. کارشناسان از علت دقیق بروز این علائم آگاه نیستند، اما به نظر می‌رسد که تغییر مغز که در اثر خود بیماری یا استفاده از روش‌های درمانی ایجاد شده، در بروز آن‌ها مؤثر است. ممکن است پزشک از داروهای ضدروان‌پریشی برای کنترل توهمات در این بیماران استفاده کند.

شایع ترین اختلالات روانی در سالمندان

بازنشستگی،کاهش فعالیت های فیزیکی، افت سلامت جسمی،بیشتر شدن وابستگی به دیگران ، عدم مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی، یائسگی، از دست دادن عزیزان و… از جمله دلایلی است که سلامت روحی روانی سالمندان را در معرض خطر قرار می‌دهند.

از شایعنرین اختلالات روحی سالمندان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

افسردگی

یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی در سالمندان افسردگی است که باعث احساس غم و ناامیدی در آنها می‌شود. شاید بتوان گفت که افسردگی از تبعات تغییر در سبک زندگی سالمندان باشد. بازنشستگی، یائسگی در خانم‌ها، مشکلات جسمانی و از دست دادن شریک زندگی و… باعث می‌شوند تا سالمندان حس بی ارزش بودن را تجربه کرده و دچار افسردگی شوند. اختلالات روان بر خلق و خو، نحوه تفکر و رفتار سالمندان تأثیر گذاشته و باعث نوسانات خلقی، خستگی، اضطراب، کاهش اشتها و مشکلات خواب در آنها می‌شود.

پارکینسون

یکی دیگر از اختلالات عصبی شایع در سالمندان پارکینسون است که ابتدا در حرکت و سپس بر حافظه آنها تأثیر می‌گذارد. افسردگی، تحریک پذیری، اختلالات خواب و گفتار پیچیده از علائم بیماری پارکینسون در سالمندان است.

آلزایمر

نوعی دیگر از اختلالات عصبی و شایع‌ترین علت زوال عقل در سالمندان آلزایمر است که بیشتر در سنین بالای ۶۵ سال به آن مبتلا می‌شوند. شیوع این بیماری با بالا رفتن سن از ۳/۳ درصد در بیماران ۶۵ تا ۷۴ ساله به ۴۷٫۲ درصد در افراد ۸۵ سال به بالا افزایش می‌یابد. آلزایمر بیماری است که با تخریب سلول‌های حیاتی مغز باعث ایجاد مشکلاتی در حافظه، تفکر و رفتار سالمندان و تأثیر منفی در کار، سرگرمی و زندگی اجتماعی سالمندان می‌شود.

اختلال دوقطبی

از دیگر اختلالات روانی رایج در سنین سالمندی می تون به اختلال دوقطبی اشاره کرد، اختلالی که در ابتدا تصور می‌شد تنها مبتلایان آن جوانان باشند. تشخیص اختلال دوقطبی در سالمندان دشوار است و ممکن است با افسردگی یا زوال عقل اشتباه گرفته شود. علائم دوقطبی در سالمندان با جوانان متفاوت است و بر خلاف آنها که در اثر این اختلال از اعتمادبه نفس بیش از حد و انرژی بالایی برخوردار می‌شوند، بیماران بالای ۵۰ سال مبتلا به این اختلال علائمی چون گیجی، تحریک پذیری، روان پریشی، مشکلات شناختی، از دست دادن ادراک و قضاوت را دارند. دوقطبی در افراد مسن‌تر می‌تواند دارای علائمی بسیار شدیدتر باشد.

 چگونه به سالمندانی که از اختلالات روانی رنج می‌برند کمک کنیم؟

توجه به علائم هشداردهنده

برای مدیریت اختلالات روانی در سالمندان توجه به علائم هشدار دهنده در آنها بسیار مهم است و کوچکترین لغزش حافظه و نوسانات خلقی در آنها نباید نادیده گرفته شود. بررسی‌های منظم سلامت در سالمندان بسیار مهم است. مراقبت‌های پزشکی می‌تواند بیماری‌های روانی را به موقع تشخیص و از بدتر شدن علائم جلوگیری کند.

 رعایت رژیم غذایی مناسب

همچنین برای سلامت ذهن، خوب خوردن و خوب خوابیدن بسیار مهم است. افراد سالخورده باید رژیم غذایی سرشار از چربی‌های سالم داشته باشند تا ذهنشان خوب کار کند. ورزش و فعالیتهای اجتماعی برای تقویت ذهن بسیار مهم است و به افراد مسن توصیه می‌شود در فعالیت‌های گروهی شرکت کنند. جلوگیری از الکل و استعمال سیگار برای حفظ سلامت مغز نیز مهم است.

حمایت و پشتیبانی

داشتن حمایت اجتماعی یکی از امور ضروری برای سالمندان است. سالمندانی که از نظر اجتماعی فعال هستند کمتر دچار افسردگی، اضطراب و یا سایر اختلالات سلامت روان می‌شوند. کمبود حمایت اجتماعی به شدت با ابتلا به بیماری آلزایمر در سنین سالمندی مرتبط است. بنابراین متخصصان و مراقبان بهداشت روان سالمندان، آنها را به شرکت در گروه‌های حمایتی، وقت گذراندن با خانواده، دوستان و همکاران سابق، شرکت در سرگرمی‌های جمعی، حضور در مساجد و نماز جماعت ترغیب می‌کنند. حمایت خانواده نقش مهمی در مدیریت سلامت روان در افراد سالخورده دارد و بهترین راه حل برای مبارزه با هر نوع اختلالات روانی در سنین پیری است.

ورزش منظم روزانه

ثابت شده که ورزش تاثیر مثبتی بر احساس افسردگی، اضطراب، انزوا و گوشه نشینی سالمندان دارد. ورزش مرتب روزانه باعث بهبود قدرت جسمی، تقویت اعتماد به نفس، افزایش استقلال، بهبود در عملکرد روزانه و ایجاد حس شادی در سالمندان می شود. انجام ورزش های گروهی بهترین گزینه برای سالمندان است زیرا نه تنها ورزش می کنند بلکه باعث ایجاد تعامل اجتماعی نیز در آنها می شود.

رها نکردن سالمندان در مواقع سختی

کنار آمدن با مرگ عزیزن برای هر فردی و در هر سنی دشوار است اما سالمندان به دلیل وضعیت خاص جسمانی، از دست دادن استقلال و حامیان عاطفی در این مواقع غم و اندوه بیشتری را تجربه می‌کنند. بهترین کار در این مواقع حمایت و پشتیبانی از آنها برای طی مراحل اندوه و سوگواری است. این را همیشه به یاد داشته باشید که شاید شما تنها فردی باشید که می‌تواند با آنها صحبت کنید!

روان درمانی

شرکت در جلسات منظم روان شناختی از جمله مشاوره منجر به نتایج مثبتی در سالمندانی که از غم و اندوه و سایر مشکلات رونی رنج می‌برد می‌شود. البته ممکن است برای مدت کوتاهی نیاز به درمان دارویی نیز باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که رویکردهایی از قبیل کاهش استرس، تکنیک‌های آرام بخش و رفتاردرمانی اثرات مثبتی بر سلامت روان سالمندان دارد.

آیا جوانسازی واژن جراحی جدید سینه است؟

اخیراً صحبت های زیادی در مورد جوانسازی واژن وجود دارد. به نظر می رسد همه علاقه مند به صحبت در مورد آن هستند.

پس چیست و چرا اینقدر محبوب است؟

جوانسازی واژن موارد زیادی را در بر می گیرد ... اما به طور کلی به نگرانی های "عملکردی" و "زیبایی" تقسیم می شود.

نگرانی های عملکردی شامل موارد زیر است:

• بی اختیاری - این می تواند به شکل نشت همراه با مواردی مانند خنده یا سرفه باشد. این را می توان با جراحی یا به طور بالقوه با درمان های انرژی مانند لیزر یا فرکانس رادیویی ترمیم کرد.
• افتادگی - این می تواند به معنای چیزهای زیادی باشد، اما اساساً این بافت داخلی است که به داخل یا حتی خارج از واژن فشار می آورد. جراحی برای این کار توسط متخصص زنان انجام می شود و تحت پوشش OHIP قرار می گیرد.

نگرانی های آرایشی و/یا عملکردی:

• انرژی درمانی ممکن است در مطب متخصص زنان شما پیدا شود، اما معمولاً این جراحان پلاستیک هستند که این مراقبت ها را ارائه می دهند. جراحی پلاستیک مدت‌هاست که از انرژی درمانی برای جوان‌سازی بافت‌ها از جمله صورت، گردن و دست‌ها استفاده می‌کند و بسیار به آنها عادت کرده است.
• لابیاپلاستی
• کاهش کلاهک کلیتورال (از بین بردن پوست اضافی روی کلیتوریس)
• کاهش لبهای بزرگ
• بالا رفتن مونس پوبیس (ناحیه موی شرمگاهی)
• سفت کردن واژن
• پرکننده لابیا

بیمار معمولی برای جوانسازی واژن چه کسی است؟

این درمان ها برای هرکسی است که از ناحیه واژن خود ناراحت یا ناراضی است. این برای افرادی است که نسبت به ظاهر خود آگاه هستند. برای افرادی که احساس نمی کنند می توانند استراحت کنند و از لحظات صمیمی لذت ببرند. برای افرادی که هنگام مقاربت یا تماس های دیگر به دلیل بافت بیش از حد یا اضافی درد دارند. محدوده سنی بیماران از اواخر نوجوانی با عدم تقارن مادرزادی یا افزایش بافت، تا بیماران مسن‌تر که پس از بارداری یا یائسگی تن خود را از دست داده‌اند...

لابیاپلاستی چیست؟

لابیاپلاستی یک عمل جراحی است که ظاهر لابیا را تغییر می دهد. دو لب (لاتین به معنای لب)، لب کوچک (لب داخلی بافت) و لب بزرگ در خارج وجود دارد. هر کدام را می توان با جراحی تقویت کرد. لابیا مینور شایع تر است. چین داخلی بافت ممکن است فراتر از لابیا بزرگ گسترش یابد و ظاهری کمتر ایده آل ایجاد کند یا در واقع به اندازه کافی بزرگ باشد که در طول تماس صمیمی یا مقاربت به دام بیفتد. رایج ترین روش کاهش این بافت اضافی است به طوری که تقریباً همسطح لابیا ماژور قرار گیرد. گاهی اوقات این مورد از هر دو طرف لازم است، گاهی اوقات فقط یکی.
جراحی برای لابیا ماژور معمولاً شامل کاهش اندازه کلی است. این کار را می توان با برداشتن بیضی از بافت و در نتیجه ایجاد ظاهری صاف تر و جوان تر یا جذاب تر انجام داد.

برای سایر بیماران ممکن است حجم خود را به مرور زمان از دست داده باشند و بخواهند بافت حجیم شود. پرکننده های مختلف را می توان با هدف ایجاد یک کانتور پرتر، حجیم تر و جوان تر استفاده کرد.

هر دو لابیا مینور و لابیاپلاستی ماژور جای زخم های محتاطانه ای دارند که با گذشت زمان محو می شوند.

افسردگی چگونه درمان می شود؟

درمان افسردگی ممکن است شامل یک یا ترکیبی از موارد زیر باشد:

• دارو.  داروهای ضد افسردگی با تأثیر بر مواد شیمیایی مغز عمل می کنند. بدانید که 4 تا 8 هفته طول می کشد تا این داروها اثر کامل داشته باشند. مصرف دارو را ادامه دهید، حتی اگر در ابتدا به نظر نمی رسد که اثربخش باشد. هرگز بدون مشورت با پزشک خود مصرف دارو را قطع نکنید یا دوز مصرفی خود را تغییر ندهید. برخی از افراد مجبورند داروها را عوض کنند یا دارو اضافه کنند تا نتیجه بگیرند. برای یافتن درمانی که برای شما مفید است، از نزدیک با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود همکاری کنید.

• درمان.  این اغلب درمان شناختی رفتاری یا بین فردی است. بر تغییر دیدگاه های تحریف شده ای که از خود و موقعیت خود دارید تمرکز می کند. همچنین برای بهبود روابط و شناسایی و مدیریت عوامل استرس زا در زندگی شما کار می کند.

• درمان تشنج الکتریکی (ECT).  این درمان ممکن است برای درمان افسردگی شدید و تهدید کننده زندگی که به داروها پاسخ نداده است استفاده شود. یک جریان الکتریکی خفیف از مغز عبور می کند. این باعث تشنج مختصر می شود. به دلایل ناشناخته، تشنج به بازگرداندن تعادل طبیعی مواد شیمیایی در مغز و کاهش علائم کمک می کند.

با درمان، باید در عرض چند هفته احساس بهتری داشته باشید، اما ممکن است مدت بیشتری طول بکشد. با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در ارتباط باشید و اگر احساس بهتری ندارید به او اطلاع دهید. بدون درمان، علائم می تواند هفته ها، ماه ها یا حتی سال ها ادامه داشته باشد. ادامه درمان ممکن است به جلوگیری از بروز مجدد افسردگی کمک کند.

افسردگی می تواند باعث شود شما احساس خستگی، بی ارزشی، درماندگی و ناامیدی کنید. درک این نکته مهم است که این دیدگاه های منفی بخشی از افسردگی هستند و واقعیت را منعکس نمی کنند. با شروع درمان، تفکر منفی از بین می رود. در ضمن موارد زیر را در نظر بگیرید:

• کمک بگیر. افسرده بودن ناراحت کننده است و بر تمام جنبه های زندگی، از جمله روابط و سلامت طولانی مدت شما تأثیر می گذارد. اگر فکر می کنید ممکن است افسرده باشید، در اسرع وقت به یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مراجعه کنید.

• با توجه به افسردگی، اهداف واقع بینانه تعیین کنید و زیاد به خود نگیرید.

• کارهای بزرگ را به کارهای کوچک تقسیم کنید. اولویت ها را تعیین کنید و هر کاری که می توانید انجام دهید.

• سعی کنید با دیگران باشید و به کسی اعتماد کنید. معمولاً بهتر از تنها بودن و پنهان کاری است.

• کارهایی را انجام دهید که به شما احساس بهتری بدهد. رفتن به سینما، باغبانی، یا شرکت در فعالیت های مذهبی، اجتماعی یا سایر فعالیت ها ممکن است کمک کننده باشد. انجام یک کار خوب برای شخص دیگری نیز می تواند به شما کمک کند احساس بهتری داشته باشید.

• ورزش منظم داشته باشید. مطالعات نشان می دهد ورزش می تواند خلق و خو را بهبود بخشد.

• انتظار داشته باشید که خلق و خوی شما به آرامی بهتر شود، نه فورا. احساس بهتر نیاز به زمان دارد.

• وعده های غذایی سالم و متعادل بخورید.

• از الکل و مواد مخدر دوری کنید. اینها اغلب می توانند افسردگی را بدتر کنند.

• بهتر است تصمیمات مهم را تا رفع افسردگی به تعویق بیندازید. قبل از تصمیم گیری برای ایجاد یک تغییر بزرگ - مانند تغییر شغل یا ازدواج یا طلاق - آن را با دیگرانی که شما را به خوبی می شناسند و دید عینی تری از وضعیت شما دارند، بحث کنید.

• به یاد داشته باشید: مردم از افسردگی "به صورت ناگهانی" خارج نمی شوند. اما آنها می توانند روز به روز کمی بهتر احساس کنند.

• سعی کنید صبور باشید و روی نکات مثبت تمرکز کنید. این ممکن است به جایگزینی تفکر منفی که بخشی از افسردگی است کمک کند. با پاسخ به درمان افسردگی، افکار منفی محو خواهند شد.

• اجازه دهید خانواده و دوستانتان به شما کمک کنند.