اختلالات روانی شایع در کودکان

اختلالات روانی کودکان یا اختلالات تکاملی که اصولاً توسط متخصصان روانپزشکی کودکان درمان می‌شوند، ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• اختلالات اضطرابی: که در کودکان معمولاً در اثر ترس، نگرانی یا اضطراب مداوم بروز پیدا می‌کند و توانایی آن‌ها را برای شرکت در بازی، فعالیت‌های مدرسه یا شرایط اجتماعی مختل می‌کند. این نوع اختلالات اصولاً شامل مشکلات اضطرابی اجتماعی، اضطرابی عمومی و وسواس فکری – عملی هستند.
• اختلال کم‌توجهی/ بیش‌فعالی (ADHD): در مقایسه با بیشتر کودکان هم‌سن، کودکان مبتلا به بیش‌فعالی در توجه و تمرکز، کنترل رفتارهای تکانشی، بیش فعالی یا ترکیبی از این موارد مشکل دارند.
• اختلال طیف اوتیسم(ASD): نوعی بیماری عصبی است که در اوایل کودکی، معمولاً قبل از سه سالگی، ظاهر می‌شود. اگرچه شدت ASD متفاوت است، اما معمولاً همه کودکان مبتلا به این اختلال در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران مشکل دارند.
• اختلالات خوردن: اختلالاتی مانند بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی می‌توانند منجر به اختلال در عملکرد عاطفی و اجتماعی و بروز عوارض جسمی تهدیدکننده زندگی برای کودکان شوند.
• افسردگی  و اختلال دوقطبی افسردگی عبارت است از احساس غم و اندوه مداوم و ازدست‌دادن علاقه که توانایی عملکرد صحیح کودکان در مدرسه و تعامل با دیگران را مختل می‌کند. در کنار آن  اختلال دوقطبی  منجر به تغییرات خلقی شدید و اوج‌گیری‌های شدید احساسی یا رفتاری می‌شود که ممکن است خطرناک یا غیر ایمن باشند.
• اختلال اضطراب  پس از سانحه (PTSD): نوعی اختلال است که به‌صورت پریشانی عاطفی طولانی‌مدت، اضطراب، خاطرات پریشان‌کننده، کابوس‌ها و رفتارهای مختل‌کننده در پاسخ به خشونت، سوءاستفاده، جراحت یا سایر حوادث آسیب‌زا بروز می‌کند.
•  اسکیزوفرنی یا روان‌گسیختگی: نوعی اختلال در ادراکات و افکار است که باعث می‌شود فرد ارتباط خود را با واقعیت از دست بدهد (روان‌پریشی). اسکیزوفرنی اغلب در اواخر نوجوانی تا دهه ۲۰ زندگی ظاهر می‌شود و توهمات هذیان‌ها و افکار و رفتارهای نامنظم ایجاد می‌کند.

روش درمان اختلالات روانی در کودکان

گزینه‌های معمول درمانی برای کودکانی که دارای اختلالات روانی هستند عبارت‌اند از:

• روان‌درمانی که به آن رفتاردرمانی نیز گفته می‌شود، روشی برای رفع مشکلات روانی از طریق گفتگو با متخصص روانشناس یا سایر متخصصان سلامت روان است. معمولاً برای کودکان خردسال، روان‌درمانی در قالب آنچه در هنگام بازی اتفاق می‌افتد انجام می‌شود. در طی روان‌درمانی، کودکان و نوجوانان می‌آموزند که چگونه درباره افکار و احساسات خود صحبت کنند، چگونه به آن‌ها پاسخ دهند و چگونه رفتارهای جدید و مهارت‌های کنار آمدن با آن‌ها را یاد بگیرند.
• دارودرمانی: پزشک یا روانپزشک کودک شما ممکن است مصرف داروهایی مانند داروهای محرک، ضدافسردگی، ضد اضطراب، ضد روان‌پریشی یا تثبیت‌کننده خلق‌وخو را به‌عنوان بخشی از برنامه درمانی کودک توصیه کند. نگران نباشید، اصولاً پزشکان خطرات، عوارض جانبی و فواید درمان‌های دارویی را توضیح می‌دهند.

نحوه رفتار با کودک دچار اختلال روانی

شما در پشتیبانی از برنامه درمانی کودک خود نقش مهمی دارید. برای مراقبت از خود و فرزندتان در این مسیر:

نوشته های مشابه

• درباره بیماری و اختلال روانی کودکان خود اطلاعات بیشتری کسب کنید.
• به مشاوره خانواده بروید که در آن با همه اعضای خانواده به‌عنوان شریک برنامه درمانی رفتار می‌شود.
• در مورد چگونگی پاسخ به کودک و کنترل رفتارهای دشوار او، از روان‌شناس یا روانپزشک فرزندتان راهنمایی بخواهید. اگر نیاز به مصرف داروهای خاصی است، این مسئله را نادیده نگیرید و به‎‌موقع آن‌ها را به کودک خود بدهید.
• در برنامه‌های آموزشی والدین، ​​به‌ویژه برنامه‌هایی که برای والدین کودکان مبتلا به اختلالات روانی طراحی شده‎اند، ثبت‌نام کنید.
• تکنیک‌های مدیریت استرس را جستجو و بررسی کنید تا به شما در حفظ آرامش کمک کنند.
• به دنبال راه‌هایی برای حفظ آرامش و تفریح ​​با کودک خود باشید.
• نقاط قوت و توانایی‌های فرزند خود را تحسین کنید. می‌توانید علاوه بر تحسین کلامی، در موقعیت‌های مناسبی به کودک خود هدیه بدهید.
• با مدرسه کودک خود همکاری کنید تا بهترین شرایط فراهم شود.