اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) در کودکان

اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) یک بیماری مزمن است که میلیون ها کودک را تحت تاثیر قرار می دهد و اغلب تا بزرگسالی ادامه می یابد. ADHD شامل ترکیبی از مشکلات مداوم، مانند مشکل در حفظ توجه، بیش فعالی و رفتار تکانشی است.

کودکان مبتلا به ADHD همچنین ممکن است با اعتماد به نفس پایین، روابط آشفته و عملکرد ضعیف در مدرسه دست و پنجه نرم کنند. علائم گاهی با افزایش سن کاهش می یابد. با این حال، برخی از افراد هرگز به طور کامل علائم ADHD خود را بیشتر نمی کنند . اما آنها می توانند استراتژی هایی را برای موفقیت یاد بگیرند.

در حالی که درمان ADHD را درمان نمی کند ، می تواند کمک زیادی به علائم آن کند. درمان معمولاً شامل داروها و مداخلات رفتاری است. تشخیص زودهنگام و درمان می تواند تفاوت زیادی در نتیجه ایجاد کند.

محصولات و خدمات

• کتاب: راهنمای کلینیک مایو برای تربیت کودک سالم

علائم

ویژگی های اولیه ADHD شامل بی توجهی و رفتار بیش فعالی- تکانشی است. علائم ADHD قبل از 12 سالگی شروع می شود و در برخی از کودکان از 3 سالگی قابل توجه است. علائم ADHD می تواند خفیف، متوسط ​​یا شدید باشد و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.

ADHD در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد و رفتارها می تواند در پسران و دختران متفاوت باشد. برای مثال، پسرها ممکن است بیش فعال تر باشند و دختران ممکن است به آرامی بی توجه باشند.

سه زیر نوع ADHD وجود دارد :

• عمدتاً بی توجه است. اکثر علائم تحت بی توجهی قرار می گیرند.
• عمدتا بیش فعال / تکانشی. اکثر علائم بیش فعال و تکانشی هستند.
• ترکیب شده. این ترکیبی از علائم بی توجهی و علائم بیش فعال / تکانشی است.

بی توجهی

کودکی که الگوی بی توجهی نشان می دهد اغلب ممکن است:

• در انجام تکالیف مدرسه به دقت به جزئیات توجه نکنید یا اشتباهات بی دقتی انجام دهید
• در تمرکز روی کارها یا بازی مشکل دارید
• به نظر می رسد که گوش نمی دهد، حتی زمانی که مستقیماً با او صحبت می شود
• در پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارند و در تکمیل تکالیف مدرسه یا کارهای خانه شکست می خورند
• در سازماندهی کارها و فعالیت ها مشکل دارند
• از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی متمرکز دارند، مانند تکالیف، اجتناب کنید یا دوست نداشته باشید
• اقلام مورد نیاز برای کارها یا فعالیت ها را گم کنید، به عنوان مثال، اسباب بازی، تکالیف مدرسه، مداد
• به راحتی حواس خود را پرت کنید
• انجام برخی از فعالیت های روزانه مانند فراموشی انجام دادن کارهای روزمره را فراموش کنید

بیش فعالی و تکانشگری

کودکی که الگویی از علائم بیش فعالی و تکانشی را نشان می دهد اغلب ممکن است:

• با دست یا پاهای او بی قراری کنید یا ضربه بزنید، یا روی صندلی تکان بخورید
• در نشستن در کلاس درس یا در موقعیت های دیگر مشکل دارند
• در حرکت باشید، در حرکت مداوم
• در موقعیت هایی که مناسب نیست بدوید یا بالا بروید
• در بازی کردن یا انجام یک فعالیت بی سر و صدا مشکل دارید
• زیاد حرف بزن
• پاسخ‌ها را تار کنید و حرف سؤال‌کننده را قطع کنید
• در انتظار نوبت خود مشکل دارند
• مکالمات، بازی ها یا فعالیت های دیگران را قطع یا مداخله کنید

رفتار رشدی معمولی در مقابل ADHD

اکثر کودکان سالم در یک زمان بی توجه، بیش فعال یا تکانشی هستند. برای کودکان پیش دبستانی معمول است که دامنه توجه کوتاهی دارند و نمی توانند برای مدت طولانی به یک فعالیت پایبند باشند. حتی در کودکان بزرگتر و نوجوانان، دامنه توجه اغلب به میزان علاقه بستگی دارد.

در مورد بیش فعالی هم همینطور است. کودکان خردسال به طور طبیعی پرانرژی هستند - اغلب پس از اینکه والدین خود را فرسوده کرده اند هنوز پر انرژی هستند. علاوه بر این، برخی از کودکان به طور طبیعی سطح فعالیت بالاتری نسبت به سایرین دارند. هرگز نباید کودکان را فقط به این دلیل که با دوستان یا خواهر و برادر خود متفاوت هستند در زمره مبتلایان ADHD طبقه بندی کرد.

کودکانی که در مدرسه مشکل دارند اما در خانه یا با دوستانشان به خوبی کنار می آیند، احتمالاً با چیزی غیر از ADHD دست و پنجه نرم می کنند . همین امر در مورد کودکانی که در خانه بیش فعال یا بی توجه هستند، اما تکالیف مدرسه و دوستی آنها بی تأثیر است، صدق می کند.